۱. گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه انبار، رمادی، عراق ، noor.hameed@uoanbar.edu
چکیده: (9 مشاهده)
سابقه و هدف:نقش دقیق نشانگرهای تومور ایمونولوژیک در تشخیص سرطان ریه هنوز مشخص نیست، اگرچه تحقیقات قابل توجهی در این زمینه انجام شده است. این مطالعه با هدف بررسی ارزش تشخیصی و پیش‌بینی کننده لیگاند مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی 1 (PD-L1)، ماتریکس متالوپروتئیناز-۹ (MMP-9) و قطعه محلول سیتوکراتین 19 (CYFRA21-1) و فاکتور نکروز تومور (TNF-α) و اینترلوکین 6 (IL-6) در سرطان ریه اولیه انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 75 بیمار مبتلا به سرطان ریه، با سن 40 تا 75 سال انجام شد. بیماران از بین افرادی انتخاب شدند که هیچ روش درمانی (شیمی درمانی، پرتو درمانی و غیره) را شروع نکرده بودند و هیچ نوع سرطان دیگری نداشتند. این بیماران به دو گروه 23 بیمار مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) و 52 بیمار مبتلا به سرطان سلول غیر کوچک ریه (NSCLC) تقسیم شدند. 60 نفر به عنوان گروه کنترل از بین شرکت‌کنندگانی که از نظر سلامت عالی بودند و سن آن‌ها بین 40 تا 70 سال بود، انتخاب شدند. با استفاده از روش الایزا (ELISA) PD-L1، MMP-9، CYFRA21-1، IL-6 و TNF-α در بیماران و گروه کنترل ارزیابی شد. یافته ها:نتایج نشان می‌دهد که سطحPD-L1و MMP-9 در گروه‌های NSCLC (به ترتیب 0/12±9/67 و 0/28±8/64 نانوگرم در میلی‌لیتر) و SCLC (به ترتیب 0/12±9/26 و 0/56±7/88 نانوگرم در میلی‌لیتر) در مقایسه با گروه کنترل (به ترتیب 0/07±4/84 و 0/19±0/26 نانوگرم در میلی‌لیتر) به طور قابل توجهی بالاتر بود (0/01≤p). به طور مشابه، سطح CYFRA21-1در هر دو گروه NSCLC (0/11±3/46 نانوگرم در میلی‌لیتر) و SCLC (0/15±3/70 نانوگرم در میلی‌لیتر) در مقایسه با گروه کنترل (0/10±1/92 نانوگرم در میلی‌لیتر) نیز به طور قابل توجهی بالاتر بود (0/01≤p).علاوه بر این، سطحTNF-α و IL-6در هر دو گروه NSCLC و SCLC در مقایسه با گروه سالم به طور قابل توجهی بالاتر بود. نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که سطح PD-L1، MMP-9، CYFRA21-1، TNF-α وIL-6در بیماران مبتلا به سرطان ریه افزایش قابل توجهی دارد و احتمالاً می‌توان از این نشانگرهای زیستی برای پیش‌بینی سرطان ریه و مراحل بالینی آن استفاده کرد.
