|
اثر پیشگیری کننده/محافظت کننده تستسترون بر اختلالات اکستراپیرامیدال ناشی از هالوپریدول در موش های صحرایی نر
|
سارا آمی احمدی    ، محمدمهدی صباحی ، رسول حدادی* |
| 2. گروه فارماکولوژی، دانشکده ی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، haddadi.rasool@gmail.com |
|
|
چکیده: (4356 مشاهده) |
سابقه و هدف: بسیاری از علایم غیرحرکتی پارکینسون از قبیل افسردگی مرتبط با کمبود تستسترون است. از طرفی اثر تستسترون تراپی بر علایم حرکتی پارکینسون در هاله ای از ابهام قرار دارد. لذا در این مطالعه تا اثر تستسترون بر اختلالات اکستراپیرامیدال ناشی از هالوپریدول مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی ۶۰ رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی ۲۲۰-۱۸۰ گرم بطور تصادفی به ۱۰ گروه ۶ تایی تقسیم شدند. رت ها با سالین، پلی اتیلن گلیکول، فلوتاماید (mg/kg ۱۰) و یا تستسترون (mg/kg ۱) به مدت ۱ یا ۷ روز متوالی و قبل از تزریق هالوپریدول بصورت داخل صفاقی پیش درمانی شدند. اثر تستسترون و فلوتاماید بر کاتالپسی و اختلال حرکتی ناشی از هالوپریدول به ترتیب با بار تست و روتارود سنجیده شد.
یافته ها: هالوپریدول (mg/kg ۱) بصورت معنی داری(۰/۰۰۴p<) باعث ایجاد کاتالپسی (۱۷/۲۵±۱۷۰) و اختلال تعادل (۸±۵۲) شد. پیش درمانی با تستسترون به مدت ۷ روز اثر پیشگیری کننده بر اختلالات اکستراپیرامیدال ناشی از هالوپریدول داشت و موجب بهبود کاتالپسی (۸±۵۵)(۰/۰۰۱p<) و اختلال تعادل (۸±۱۷۸)(۰/۰۵p<) در موشهای صحرایی شد، این درحالی است که تزریق همزمان فلوتاماید از اثرات بهبود دهنده تستسترون بر اختلالات اکستراپیرامیدال جلوگیری کرد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پیش درمانی با تستسترون اثر چشمگیری در بهبود کاتالپسی دارد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: بیماری پارکینسون، تستسترون، فلوتاماید، هالوپریدول، کاتالپسی، بارتست، روتارود، اختلالات اکستراپیرامیدال |
|
|
متن کامل [PDF 324 kb]
(1347 دریافت)
|
نوع مطالعه: تجربی |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی
دریافت: 1396/6/14 | پذیرش: 1397/5/7 | انتشار: 1397/6/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
