سابقه و هدف: وبا بیماری خطرناکی است که توسط باکتری ویبریو کلرا ایجاد می‌ شود. توکسین کلرا مهم‌ترین عامل ویرولانس در بیماریزایی ویبریوکلرا می باشد. زیر واحد B انتروتوکسین (CTxB) که مسئول اتصال سم به سلول یوکاریوتی است، ویژگیهای ایمونوژنیک دارد. هدف از این تحقیق تولید و تخلیص آنتی بادی علیه پروتئین نوترکیبCTxB می‌باشد.

مواد و روشها: پروتئین نوترکیب CTxB بیان و با کروماتوگرافی میل ترکیبیNi-NTA  تخلیص گردید. تعداد 10 موش BALB/C با سن پنج هفته به دو گروه کنترل و تست تقسیم شدند. هر موش از گروه تست، 10 میکروگرم از پروتئین نوترکیب را به همراه ادجوان فروند به صورت زیر جلدی دریافت کرد. تیترآنتی بادی در موشهای ایمن شده به روش الایزا بررسی شد. سرم موشهای دریافت کننده PBS به عنوان کنترل در روش الایزا استفاده شد. IgG به وسیله ستون تمایلی پروتئین G خالص گردید. اثر مهاری آنتی بادی ضد CTxB بر روی توکسین با استفاده از روش GM1-ELISA ارزیابی شد.

یافته‌ها: نتایج الایزا واکنش اختصاصی پروتئین نوترکیب با آنتی بادی ضد توکسین کلرا را نشان داد. میزان پروتئین خالص شده برای هر لیتر از محیط 9 میلی گرم بود. نتایج الایزا نشان داد پس از هر بار تزریق میزان تولید آنتی‌بادی در بدن موش‌ها افزایش یافته است. میزان جذب مربوط به سرم با رقت 500/ 1 بالاتر از 3 بود. غلظت آنتی بادی تخلیص شده بر طبق روش برادفورد، mg/ml 1 بود. در واکنش الایزا، 156 نانوگرم از زیر واحد اتصالی سم توسط آنتی بادی شناسایی شد. اتصال توکسین به GM1 کوت شده با استفاده از سرم حیوان ایمن شده تا 70 درصد کاهش یافت.

نتیجه گیری: نتایج این تحقیق کارائی پروتئین CTxB نوترکیب به عنوان ایمونوژن موثر تحریک کننده پاسخ هومورال علیه توکسین کلرا را نشان داد. آنتی بادی ضد زیر واحد B نوترکیب، توانائی شناسایی توکسین و مهار اتصال آن به گیرنده GM1 را دارا است.