سابقه
و هدف: اگر چه داروهای خانواده اپیوئیدی سبب
ایجاد بیدردی شدید میشوند و موثرترین شیوه درمان برای درد هسستند ولی ایجاد تحمل
و وابستگی به آنها، استفاده مکرر از آنها را محدود می کند. اورکسینA و اورکسینB (هیپوکرتین 1 و
هیپوکرتین 2) در سال 1998 کشف شدند که در مناطق درگیر در تحمل و وابستگی
یافت می شوند. کاهش چشمگیر علائم فیزیکی سندرم محرومیت در موشهای فاقد اورکسین
پیشنهاد میکند که اورکسین سهم مهمی در وابستگی فیزیکی به مرفین و بروز علائم
فیزیکی محرومیت ایفا میکند.
مواد
و روشها: این مطالعه بصورت مرور سیستماتیک بر روی مقالات منتشر شده بین سالهای
1998 تا 2012 در پایگاه های اطلاعات پزشکی MEDLINE ،
Pubmed، ISI و Scopusبا استفاده از واژه های کلیدی مرفین، اورکسین، تحمل و وابستگی انجام شد.
یافته
ها:
در حالی که تکرار تزریق مورفین تحمل به اثرات ضد دردی
مورفین را توسعه می داد، آنتاگونیستگیرنده اورکسین 1 قبل از درمان تحمل
به اثرات ضد دردی مورفین را کاهش می داد، و باعث تاخیر در توسعه تحمل به مرفین می
شد. علاوه بر این، تجویز کمکی آنتاگونیست گیرنده اورکسین 1 با مورفین به میزان
قابل توجهی باعث کاهش عوارض جسمی قطع مصرف شد.
نتیجه گیری:توسعه آنتاگونیست های گیرنده اورکسین به عنوان
پیشگیری از بروز تحمل و وابستگی به مرفین مورد پیشنهاد است.
Nazemi S, Azhdari zarmrhri H, Haghdoost-Yazdi H. Role of Orexin in the Tolerance and Physical Dependence to Morphine. J Babol Univ Med Sci 2014; 16 (12) :54-61 URL: http://jbums.org/article-1-5149-fa.html
ناظمی صمد، اژدری زرمهری حسن، حق دوست- یزدی هاشم. نقش اورکسین در تحمل و وابستگی به مرفین. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1393; 16 (12) :54-61