|
اثر بربرین کلراید بر تقویت طولانی مدت(LTP) درشکنج دندانه دار موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
|
حمید کلالیان مقدم*   ، توراندخت بلوچ نژادمجرد ، مهرداد روغنی ، مهدی خاکساری ، عبدالعزیز رونقی ، مهناز مصری پورعلویجه |
| گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود |
|
|
چکیده: (12388 مشاهده) |
| سابقه و هدف: بربرین، آلکالوئیدی ایزوکوئینولین می‌باشد که در مطالعات اخیر آثار ضد‌دیابتی و آنتی‌اکسیدانی آن گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز بربرین بر شکل‌پذیری سیناپسی در ناحیه شکنج دندانه‌دار موش‌های صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین می باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به پنج گروه: کنترل، کنترل تیمار شده با بربرین (mg/kg100)، دیابتی و دیابتی تیمار شده با بربرین (mg/kg100و50) تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg55، به‌صورت درون صفاقی القاء گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار بربرین با دوزmg/kg/day 100 و50 به‌مدت هفت هفته به‌صورت خوراکی انجام گردید. قندخون در هفته‌های 5،3،1 و7 پس از تزریق STZ با خون‌گیری از سیاهرگ دمی اندازه-گیری شد. آزمون ماز Y به منظور بررسی اثر بربرین بر اختلال حافظه‌ای و یادگیری ناشی از دیابت استفاده گردید. جهت ارزیابی اثر بربرین بر شکل‌پذیری‌سیناپسی، پتانسیل‌دراز‌مدت (LTP) در سیناپس‌های مسیر پرفورنت-شکنج‌دندانه‌ای ضمن القاء تحریک الکتریکی با فرکانس200هرتز در موش‌های‌صحرایی ثبت‌گردیده و دامنه پتانسیل پس‌سیناپسی تحریکی (fEPSP) و نیز نقطه اوج دامنه (PS)، با نرم‌افزارهای مربوطه آنالیز گردید.
یافته ها: افزایش قندخون و کاهش وزن نمونه‌ها و حافظه فضایی کوتاه‌مدت در نمونه‌های دیابتی تحت درمان با بربرین، بهبود یافت (01/0P<). دامنه PSLTP در گروه دیابتی )12±112) در مقایسه با کنترل (14±192) به‌طور معنی‌داری کاهش و در گروه دیابتی تحت درمان با بربرین (mg/kg100) (10±192) در مقایسه با کنترل دیابتی )12±112) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافت (05/0P<). هم‌چنین شیب fEPSP LTPدر گروه دیابتی (6±121) در مقایسه با کنترل (11±167) به‌طور معنی‌داری کاهش و در گروه دیابتی تحت‌درمان با بربرین (mg/kg100) (3±147) در مقایسه با کنترل دیابتی (6±152) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافت (05/0P<).
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که درمان با بربرین در روندی وابسته به دوز اختلال شناختی و الکتروفیزیولوژیکی را در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بهبود می‌بخشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: بربرین، دیابت، شکنج‌دندانه‌دار، یادگیری و حافظه، شکل‌پذیری سیناپسی. |
|
|
متن کامل [PDF 410 kb]
(1771 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحلیلی |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
دریافت: 1393/3/2 | پذیرش: 1393/3/2 | انتشار: 1393/3/2
|
|
|
|
|
|
