3. مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، baghekhial@gmail.com
چکیده: (83 مشاهده)
سابقهو هدف: امید به زندگی در تمام ابعاد زندگی، ضروری است که می‌تواند سبب غنای زندگی و بهبودی بیماران شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین رویکرد امید به زندگی، تفکر انگیزشی و راهبردی با خودمراقبتی روانشناختی در بیماران مبتلا به کووید-19 می‌باشد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 250 بیمار مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان‌های شهید یحیی نژاد و آیت الله روحانی بابل طی سال‌های 1402-1401 انجام گرفت. پرسشنامه‌های دموگرافیک، خودمراقبتی روانشناختی و مقیاس امید اسنایدر (SHSSnyder Hope Scale=) با نمره کل 64 و زیرمولفه‌های تفکر انگیزشی و تفکر راهبردی جهت تکمیل در اختیار بیماران قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین امید به زندگی 9/6±37/8 و زیرمولفه‌های آن شامل تفکر انگیزشی 5/6±18/6 و تفکر راهبردی 4/9±19/1 بوده است. نتایج مدل رگرسیون خطی بیانگر نقش پیش بین کننده متغیر امید و زیر مولفه‌های آن بر خود مراقبتیدر بیماران مبتلا به کووید-19 بود (0/0001=p). پس از تعدیل سایر متغیرها، نمره کل امید پیش‌بین‌کننده خودمراقبتی(0/0001=p)، موثر بودن ارتباط (0/002=p)، مقابله با مشکلات (0/004=p)، و خودمراقبتی جسمانی(0/0001=p)بود. در میان متغیرهای دموگرافیک سن پیش بین کننده خودمراقبتی (0/028=p)، خودآگاهی (0/028=p)و فعالیت فردی و مذهبی(0/003=p) بود. متغیر جنسیت توانست حفظ و توسعه سیستم حمایتی (0/009=p)را به طور مثبت و خودمراقبتی جسمانی (0/022=p)را به طور منفی پیش بینی کند. متغیر تحصیلات (0/001=p)نیز توانست به طور مثبت فعالیت فردی مذهبی را پیش بینی کند. همچنین محل زندگی از عوامل پیشگویی کننده عملکرد خودمراقبتی (0/010=p)، خودآگاهی (0/040=p)،موثر بودن ارتباط (0/008=p)، موثر بودن زمان (0/008=p) و فعالیت فردی و مذهبی (0/046=p) بود. متغیر روزهای بستری صرفاً از پیش‌بینی کننده‌های زیرمولفه آگاهی(0/044=p)بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بین امید به زندگی و همچنین زیرمولفه‌های تفکر انگیزشی و تفکر راهبردی با خودمراقبتی روانشناختی رابطه مثبت معنی‌دار وجود داشت.
