[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
ملاحظات اخلاقی::
فرآیند بررسی مقالات::
نمایه ها::
انواع مقالات::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Journal DOI

AWT IMAGE

..
Copyright Policy
Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0
 
..
:: مقالات در دست انتشار ::
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
ارزیابی خواص مکانیکی انواع نگهدارنده‌های ارتودنسی ترموپلاستیک قبل و بعد از ترموفرمینگ
دعا ن حمید* ، مصطفی م الخطیب
۱. گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه بغداد، بغداد، عراق ، doaa.nasr22031@codental.uobaghdad.edu.iq
چکیده:   (7 مشاهده)
سابقه و هدف: پس از درمان ارتودنسی، نگهداری و حفظ آن‌ها و جلوگیری از بازگشت به موقعیت اصلی خود بسیار مهم است. با توجه به اینکه طول عمر الاینرهای ارتودنسی ترموپلاستیک مختلف بر دوام نگهدارنده‌های ترموپلاستیک تاثیرگذار است، لذا این مطالعه با هدف مقایسه ویژگی‌های مکانیکی سه نوع نگهدارنده ترموپلاستیک قبل و بعد از ترموفرمینگ انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق آزمایشگاهی 120 ورق از سه نوع ماده Clear Advantage Series I، Clear Advantage Series II و Leone که هر ماده دارای ضخامت 1 میلی‌متر است، استفاده شد. مدول الاستیک و سختی سطح برای 60 نمونه ترموفرم شده و 60 نمونه ترموفرم نشده اندازه گیری و مقایسه شد. هر ماده در دو حالت قبل از ترموفرمینگ و بعد از ترموفرمینگ اندازه گیری شد.
یافته‌ها: مدول الاستیکی مواد مورد بررسی قبل از ترموفرمینگ متفاوت بود (G1: 64/78±2172/13، G2: 113/40±2394/47، G3: 159/90±2557/69). علاوه بر این، بعد از ترموفرمینگ نیز متفاوت بود (G1: 66/79±2062/97، G2: 73/67±1834/47، G3: 71/52±2432/79). تمام مواد مورد بررسی نشان دادند که مدول الاستیکی آن‌ها بعد از ترموفرمینگ به طور معنی‌داری کاهش یافت (0/05p≤). در مورد سختی سطح، قبل از ترموفرمینگ متفاوت بود (G1: 0/465±9/815، G2: 0/251±7/915، G3: 0/873±10/948). علاوه بر این، بعد از ترموفرمینگ نیز متفاوت بود (G1: 0/387±11/185، G2: 0/261±12/035، G3: 0/381±11/498). تمام مواد مورد بررسی نشان دادند که سختی سطح آن‌ها بعد از ترموفرمینگ به طور معنی‌داری افزایش یافت (0/05p≤).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ترموفرمینگ می‌تواند به طور قابل توجهی ویژگی‌های مکانیکی مواد ترموپلاستیک را تحت تأثیر قرار داده و آن‌ها را کم‌انعطاف و سخت‌تر کند. همچنین این یافته‌ها نشان داد که PETG انتخاب مناسبی برای کاربردهایی است که به درجه سختی بالایی نیاز دارند و پلی‌پروپیلن می‌تواند گزینه بهتری برای کاربردهایی باشد که به درجه سختی بالایی نیاز دارند و باعث مقاومت بیشتر در برابر سایش می‌شود. کو پلی استر دارای برجسته‌ترین مقادیر در هر مشخصه نیست و خواص متوسطی را در مورد سختی ارائه می‌دهد.

 
واژه‌های کلیدی: سختی، خواص مکانیکی، نگهدارنده‌های ترموپلاستیک ارتودنسی، مواد نگهدارنده، ترموفرمینگ.
     
نوع مطالعه: تحلیلی | موضوع مقاله: دندانپزشکی(ارتودنسی)
دریافت: 1403/1/5 | پذیرش: 1403/3/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل Journal of Babol University of Medical Sciences

The Journal of Babol University of Medical Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 43 queries by YEKTAWEB 4714