:: دوره 18، شماره 5 - ( 2-1395 ) ::
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1395؛ دوره 18 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه اثر ضد قارچی عصاره متیلن کلرایدی و متانولی چای سبز و سیاه بر کاندیدا آلبیکنس
منوچهر اشرف پور ، علیرضا قربانی پاشاکلایی ، علی اصغر سفیدگر ، حامدحسین کاظمی ، علی اکبر مقدم نیا ، سهراب کاظمی ، ملیکا مزلقانی ، محمود برادران*
مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بابل ، baradaran81@yahoo.com
چکیده:   (7402 مشاهده)

سابقه و هدف: کاندیدیازیس شایعترین عفونت قارچی است و اغلب با نیستاتین درمان می شود. با توجه به مشکل مقاومت دارویی و عوارض مربوط به این داروها، مطالعه با هدف بررسی خواص ضد قارچی چای سیاه و سبز بر کاندیدا آلبیکنس انجام گرفت.

مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی ابتدا عصاره متانولی و متیلن کلرایدی چای سبز و سیاه تهیه شد. عصاره متانولی با دوزهای 2، 4، 6، 8 و 10 میلی گرم و عصاره متیلن کلراید نیز با غلظت های 0/2، 0/4، 0/6، 0/8 و 1 میلی گرم به ازای هر دیسک بکار برده شد و از روش انتشار دیسک و اندازه گیری قطر هاله عدم رشد برای تعیین خاصیت ضد قارچی عصاره ها علیه کاندیداآلبیکنس استفاده گردید. نتایج 24 و 48 ساعت بعد مقایسه گردیدند.

یافته­ ها: عصاره متیلن کلرایدی هر دو چای تاثیر ضد قارچ بیشتری نسبت به عصاره متانولی بوجود آورد. حداکثر فعالیت ضد قارچ24 ساعت اول توسط غلظت 1 میلی گرم بر دیسک عصاره متیلن کلرایدی حاصل شد و در این غلظت با تشکیل هاله عدم رشد4/4±30/57 و2/7±34/25 میلی متر بترتیب برای عصاره متیلن کلرایدی چای سبز و سیاه اثر ضد قارچ بیشتری نسبت به نیستاتین (1/06±20 میلی متر) بوجود آمد(0/01p<).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عصاره برگ های چای سبز و سیاه می توانند فعالیت ضد قارچ در مقابل کاندیداآلبیکنس بوجود آورند که این اثر وابسته به غلظت بوده و در 24 ساعت اول بیشتر از 48 ساعت بعد ایجاد می گردد.

واژه‌های کلیدی: کاندیدا آلبیکنس، چای سیاه، چای سبز، عصاره متانولی، عصاره متیلن کلرایدی
متن کامل [PDF 750 kb]   (2328 دریافت)    
نوع مطالعه: نیمه تجربی | موضوع مقاله: فارماکولوژی
دریافت: 1394/6/18 | پذیرش: 1395/2/6 | انتشار: 1395/3/16



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 18، شماره 5 - ( 2-1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها