4. مرکز تحقیقات مواد دندانی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، ms_majidi79@yahoo.com
چکیده: (9 مشاهده)
سابقهو هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (Oral Squamous Cell Carcinoma= OSCC) شایعترین سرطان دهان میباشد که تشخیص زودهنگام آن توسط تکنیکهای پاتولوژیک مبتنی بر مارکرهای مولکولی، میتواند باعث بهبود نتیجه درمان شود. Glypican3 (GPC3) نقش دوگانهای (انکوفتالی و تومورساپرسوری) در سرطانهای مختلف دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه بیان GPC3 درکارسینوم سلول سنگفرشی، اپی تلیوم دیسپلاستیک و اپی تلیوم غیرسرطانی دهان میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، بیان ایمونوهیستوشیمیایی GPC3 در 87 بلوک پارافینه مربوط بهنمونههای OSCC، مارجینهای دیسپلاستیک ضایعه و مارجینهای عاری از تومور از 29 بیمار مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بالینی شامل سن، جنسیت بیمار، محل ضایعه، اندازه تومور، درگیری عقدههای لنفاوی و مرحله بیماری، از پرونده بیماران استخراج گردید.برای ارزیابی رنگآمیزی GPC3، درصد سلولهای اپیتلیالی مثبت، شدت رنگپذیری سلولهای مذکور و اسکور نهایی به دست آمده از حاصل ضرب اسکور مربوط به شدت رنگ پذیری در اسکور مربوط به درصد سلولهای اپیتلیالی رنگ گرفته، محاسبه شد. اسکور های 4 یا کمتر، به عنوان بیان کم GCP3 و اسکورهای بین 5 تا 12، به عنوان بیان بالای GPC3 در نظر گرفته شد. یافتهها: بیان GPC3 در نمونههای OSCC بیشتر از اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان و در هردوی اینها بیشتر از مخاط نرمال دهان بود (0/001>p). ولی ارتباط آماری معنیداری بین بیان GPC3 با پارامترهای کلینیکوپاتولوژیک مشاهده نشد. بیانبالای GPC3 در 45% از نمونههای OSCC و 41% از نمونههای اپیتلیوم دیسپلاستیک دیده شد ولی در نمونههای اپی تلیوم غیر سرطانی دهان، تنها بیان کم GPC3 دیده شد. نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیان GPC3 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک در مقایسه با اپی تلیوم غیر سرطانی دهان بالاتر میباشد لذا GPC3 میتواند به عنوان یک ژن انکوفتال در OSCC هم در ابتدای روند کارسینوژنز و ایجاد کارسینوم و هم در پیشبرد کارسینوم سلول سنگفرشی دهان سهیم باشد.
