6. مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، m.alijanpour@yahoo.com
چکیده: (184 مشاهده)
سابقهو هدف: کم کاری تیروئید تحت بالینی وجود بیماری بدون علائم واضح است که ریسک تبدیل آن به کم کاری تیروئید آشکار 5-2% در سال است. با توجه به اینکهارتباط بین غلظت سرمی سلنیوم و عملکرد غده تیروئید نامشخص است، هدف از این مطالعه، مقایسه سطح سرمی سلنیوم در کودکان با و بدون کم کاری تیروئید تحت بالینی می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 103 کودک 3 تا 18 سال مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا، بابل، طی سال‌های 2-1401 انجامگرفت. گروه مورد 53 کودک با سطح T4طبیعی برای سن و TSH بالاتر از محدوده نرمال MlU/L 5/5 و گروه شاهد 50 کودک با آزمایشات رشدی و تیروئیدی و معاینه فیزیکی طبیعی بودند. اندازه‌گیری سطح T4 و TSH با روش الایزا و اندازه‌گیری سطح سلنیوم با روش طیف سنجی جذب اتمی انجام شد و دو گروه با هم مقایسه شدند. یافته‌ها: اطلاعات جمعیت شناختی دو گروه شامل سن، جنسیت، نمایه توده بدنی، گروه سنی، تحصیلات مادر، تحصیلات پدر و محل سکونت، تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند. 103 کودک (53و 50 کودک به ترتیب با و بدون کم کاری تیروئید تحت بالینی) وارد مطالعه شدند. میانگین سلنیوم سرمی 26/54±74/9 میکروگرم در لیتر بود (به ترتیب در گروه مورد 76/48 و در گروه شاهد 73/27) و بین دو گروه اختلاف معنی‌دار یافت نشد (0/883=p، 3/48-0/34:CI، 3/21=MD). سطح سلنیوم کودکان با TSH کمتر از 5/5 در مقایسه با کودکان با TSH بالای 5/5، مقدار 4/33 واحد بیشتر بود. اما این تفاوت معنی‌دار نبود (0/982=p، 2/34-0/43:CI، 1/01=OR). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که غلظت سرمی سلنیوم در کودکان با و بدون کم کاری تیروئید تحت بالینی تفاوت معنی‌داری ندارد.
