5- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و فراورده های طبیعی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، hassan_a46@yahoo.com
چکیده: (2262 مشاهده)
سابقهو هدف: جنتامایسین یکی از آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید است که باعث سمیت کلیه می شود. آنتی اکسیدان ها در کاهش سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین موثر هستند. این مطالعه به منظور بررسی اثر احتمالی ال-گلوتامین در کاهش آسیب بافت کلیوی و بازیابی عملکرد کلیه ناشی از جنتامایسین در موش های صحرایی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 32 موش صحرایی به چهار گروه هشت تایی: گروه شم، گروه جنتامایسین (mg/kg 100 به صورت داخل صفاقی به مدت 12 روز)، گروه ال-گلوتامین (mg/kg 30 به روش گاواژ به مدت 12 روز)، جنتامایسین+گروه ال-گلوتامین تقسیم شدند. پس از بیهوشی، خون از قلب جمع آوری، سپس سرم آن جهت سنجشBUN و کراتینین استفاده شد. کلیه جهت سنجش مالون دی آلدئید (MDA)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون (GSH) و پارامترهای هیستوپاتولوژیک استفاده شد. یافته ها: جنتامایسین باعث افزایش معنی دارBUN ، کراتینین، MDA کلیه، نکروز توبولی،کست ائوزینوفیلیک و ارتشاح لکوسیت ها (0/05p<). کاهشCAT ، GPX و GSH در مقایسه با گروه شم شده بود (0/05p<). گلوتامین به طور قابل توجهی MDA و ارتشاح لکوسیت ها را در مقایسه با گروه جنتامایسین کاهش داد (0/05p<). گلوتامین باعث افزایش معنی دار GPX وCAT در گروه 4 در مقایسه با گروه جنتامایسین (0/05p<) و در گروه 3BUN ، نکروز توبولی، کست ائوزینوفیلیک کاهش قابل توجهی در مقایسه با گروه جنتامایسین شد (0/05p<). نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که دریافت ال-گلوتامین، mg/kg 30 خوراکی به مدت 12 روز نقش موثری در کاهش صدمات کلیوی ناشی از جنتامایسین دارد.
Naserzadeh R, Jafaripour L, Eslamifar Z, Alizamani E, Nouryazdan N, Ahmadvand H. The Effect of Receiving L-Glutamine on the Reduction of Renal Tissue Damages and Renal Function Recovery Following Gentamicin-Induced Nephrotoxicity in Rats. J Babol Univ Med Sci 2021; 23 (1) :267-274 URL: http://jbums.org/article-1-9801-fa.html
ناصرزاده رضا، جعفری پور لیلا، اسلامی فر زهرا، علیزمانی احسان، نوری یزدان نگار، احمدوند حسن. اثر دریافت ال-گلوتامین بر کاهش آسیب بافت کلیوی و بازیابی عملکرد کلیه به دنبال سمیت کلیوی ناشی از جنتامایسین در موش صحرایی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1400; 23 (1) :267-274
