2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، Hajarazizi1374@gmail.com
چکیده: (2713 مشاهده)
سابقهو هدف: بیماری چشمی تیروئیدی یک عارضه شایع مرتبط با بیماری گریوز و پرکاری تیروئید می باشدکه در موارد شدید خطر از بین رفتن دید به صورت برگشت ناپذیر نیز وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه وضعیت حدت بینایی، عیوب انکساری، پروپتوزیس و انحراف چشمی این بیماران با افراد سالم می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه هم گروهی تاریخی بر روی 65 بیمار چشمی تیروئیدی و 65 فرد سالم انجام شد. بیماران در دامنه سنی 24 تا 60 سال با سابقه بیماری تیروئید و افراد سالم از مراجعه کنندگان به درمانگاه چشم که فاقد بیماری تیروئید بودند انتخاب شدند. پروپتوزیس چشم بیماران با اگزوفتالمومتر نوع هلتر و حدت بینایی بیماران با روش اسنلن اندازه گیری شد. جهت تعیین عیوب انکساری بیماران از اتورفرکتومتر استفاده شد. یافته ها: از 65 بیمار مورد مطالعه 53 نفر (81/5%) مرد و 12 نفر (18/5%) زن بودند. عیب انکساری اسفر در افراد بیمار و سالم به ترتیب 2/44±0/85- دیوپتر و 1/26±0/46- دیوپتر بود. میانگین حدت بینایی در گروه بیمار و سالم به ترتیب 0/13±0/91 و 0/08±0/96 در واحد اسنلن بود (0/0001≥p). میانگین پروپتوزیس چشم در افراد بیمار و سالم به ترتیب 2/55±17/7 میلی متر و 1/86±16/05 میلی متر بود (0/0001≥p). میانگین آستیگماتیسم کل چشم در افراد بیمار و سالم به ترتیب 1/19±1/11- دیوپتر و 0/66±0/6- دیوپتر بود (0/0001≥p). نتیجه گیری:بالاتر بودن آستیگماتیسم و پروپتوزیس و کاهش حدت بینایی در بیماران تیروئیدی نسبت به افراد سالم نشان دهنده تاثیر بیماری تیروئید بر روی چشم بیماران می باشد.
