1-گروه فیزیوتراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران ، L.rahnama@uswr.ac.ir
چکیده: (5024 مشاهده)
سابقهو هدف: اختلالات وضعیتی گردن عامل زمینه‌‌ساز بسیاری از اختلالات اسکلتی-عضلانی در نواحی گردن و شانه است. با توجه به اتصالات عضلانی مشترک گردن با اسکاپولا، شناسایی ارتباط وضعیت گردن با موقعیت اسکاپولا می تواند در پیشگیری از درد شانه موثر باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط وضعیت گردن با وضعیت های استاتیک و داینامیک اسکاپولا انجام گردید. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، 38 دانشجوی خانم بدون سابقه اختلال در نواحی شانه و گردن از دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با روش نمونه گیری در دسترس غیراحتمالی مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی وضعیت گردن با اندازه گیری زاویه کرانیوورتبرال با استفاده از تکنیک عکس برداری انجام شد. فاصله اسکاپولا تا ستون فقرات با استفاده از خط کش و برآمدگی لبه داخلی اسکاپولا در وضعیت های آویزان دست و حین فلکشن و اسکپشن اندازه گیری و سپس ارتباط بین آنها با زاویه کرانیوورتبرال بررسی شد. یافته ها: افراد با میانگین سنی 3/02±24/71 شرکت کردند. بین زاویه کرانیوورتبرال (5/73±51/09) با برآمدگی لبه داخلی اسکاپولا در فلکشن(0/38=r و 0/01=p) واسکپشن(0/44=r و 0/005=p) ارتباط معنی داری وجود داشت. بین زاویه کرانیوورتبرال با فاصله مهره چهارم توراسیک از لبه داخلی اسکاپولا (0/96±6/29) و با فاصله زاویه تحتانی اسکاپولا از مهره هم سطح (0/93±7/80)، ارتباط معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که وضعیت گردن با اختلال وضعیت اسکاپولا در حالت داینامیک ارتباط دارد.
Khosravi F, Rahnama L, Karimi N, Amiri M. The Correlation between Craniovertebral Angle and Scapular Dyskinesis in Adults
. J Babol Univ Med Sci 2019; 21 (1) :34-38 URL: http://jbums.org/article-1-7816-fa.html
خسروی فریبا، رهنما لیلا، کریمی نورالدین، امیری محسن. ارتباط زاویه کرانیوورتبرال با اختلال وضعیتی اسکاپولا در بزرگسالان. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1398; 21 (1) :34-38
