سابقه و هدف: بی ثباتی عملکردی مچ پا یکی از شایع‌ترین عوارض ناتوان کننده پیچ خوردگی حاد مچ پا است که غالباً به دور ماندن ورزشکار از فعالیت ورزشی منجر می‌شود. اختلال در مکانیسم کنترل عصبی-عضلانی پیش­خوراندی می­تواند یکی از دلایل اصلی ایجاد کننده آن باشد. پیش فعالیت عضلانی در هنگام فرود از پرش شاخص مهم این نوع کنترل می‌باشد. این مطالعه به منظور مقایسه ترتیب پیش فعالیت عضلات منتخب ساق پا در ورزشکاران پسر مبتلا به بی­ثباتی عملکردی مچ­پا با ورزشکاران سالم در هنگام فرود از پرش بود.
مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی بر روی 2 گروه 12 نفری از ورزشکاران مبتلا به بی­ثباتی عملکردی مچ پا و ورزشکاران سالم انجام شد. زمان شروع پیش فعالیت عضلات نازک­نئی بلند، درشت­نئی قدامی و نعلی در هنگام فرود از پرش با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی اندازه­گیری و مقایسه شد.
یافته ­ها: زمان پیش فعالیت عضلات نازک­نئی بلند، درشت­نئی قدامی و نعلی  ورزشکاران آسیب دیده (به ترتیب 24/92±163/44، 13/54±140/75 و 41/13±169/67 میلی ثانیه) از ورزشکاران سالم (به ترتیب 34/15±242/72، 26/44±208/71 و 26/37±247/11 میلی ثانیه) در هنگام انجام تکلیف حرکتی پرش فرود کندتر بود (0/01>P).
نتیجه ­گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که زمان پیش فعالیت عضلات نازک­نئی بلند، درشت­نئی قدامی و نعلی ورزشکاران مبتلا به بی­ثباتی عملکردی مچ­پا از ورزشکاران سالم در هنگام انجام تکلیف حرکتی پرش فرود کندتر است.