سابقه و هدف: گیاه بومادران شیرازی، در طب سنتی برای درمان ناراحتی­های گوارشی و بیماری های قلبی استفاده می شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات آن بر سیستم قلب و عروق و تداخل اتر آن با سیستم آدرنرژیک، انجام شده است. 
مواد و روش­ها: دراین تحقیق تجربی، 15 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250-220 گرم به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه اول، به ترتیب، آب مقطر(حلال اپی نفرین)، اپی نفرین (mg/kg 04/0) و اپی نفرین به همراه حلال عصاره (اتانول70 درصد) دریافت می­کردند. گروه دوم، به ترتیب آب مقطر، اپی نفرین و اپی نفرین به همراه عصاره mg/kg) 60 (دریافت می­کردند و گروه سوم عصاره و سپس اپی نفرین پس از مشاهده اثرات عصاره دریافت می کردند. در گروه های مختلف فشار خون و ضربان قلب از طریق کانول سرخرگی متصل به ترانسدیوسر فشار و دستگاه Power Lab ثبت و بررسی گردید.
یافته ­ها: فشار میانگین سرخرگی در حالت تزریق عصاره (8±67، 3±65، 8±67 (نسبت به حالت پایه (5±86، 6±84، 5±86) کاهش معنی داری نشان داد (0/05p<). فشار دیاستولی در حضور اپی نفرین و عصاره (7±76) نسبت به اپی نفرین (6±85) کاهش معنی داری داشته است (0/05p<).
نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عصاره بومادران باعث کاهش فشار دیاستولی در حضور داروی اپی نفرین می شود. بنابراین بومادران شیرازی دارای اثرات کاهش فشار خون می باشد که به نظر می رسد حداقل بخشی از این اثر، به فاکتور های عروقی وابسته است.