سابقه و هدف: سرطان مری یکی از شایعترین سرطان های سیستم گوارش است که عفونت با ویروس های سرطان زا بعنوان یکی از عوامل خطر این سرطان مطرح می باشند. ویروس اپشتین­-بار (Epstein-Barr Virus; EBV)یک ویروس سرطان زای انسانی است که میتواند سلولهای اپیتلیال را آلوده کرده و منجر به بدخیمی آنها شود. برخی مطالعات به نقش EBV در بروز کارسینوم سنگفرشی مری Esophageal squamous cell carcinoma= ESCC)) اشاره دارند. ولی نتایج مطالعات مختلف متفاوت است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی EBV در نمونه­های بیماران مبتلا به ESCC و نمونه­های نرمال یا بدون ضایعه سرطانی بافت مری انجام گردید.

مواد و روش­ها: دراین مطالعه مقطعی، 100 نمونه بافت پارافینه بیماران سرطان مری و 68 نمونه بافت پارافینه نرمال یا ضایعه غیرسرطانی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از پارفین زدایی از نمونه های بافتی، DNA استخراج گردید. کلیه نمونه­های DNA استخراج شده با روش Real Time PCR برای سنجش حضور ژنوم EBV با استفاده از پرایمرها و پروب اختصاصی EBV مورد آزمایش قرار گرفتند.

یافته­ها: ژن EBV EBER در 10 مورد (10%) از نمونه­های سرطان مری و در 3 مورد (4/4%) از نمونه­های کنترل غیرسرطانی مری مثبت تشخیص داده شدند، که می­تواند نشاندهنده حضور EBV در سلولهای سرطانی و غیرسرطانی مری باشد.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که فراوانی ویروس اپشتین بار در بافت های سرطان مری نشان داد. ولی این یافته نمی تواند نقش EBV را در ابتلا به سرطان مری تایید یا رد کند.