سابقه و هدف: پارگی طول کشیده کیسه آب عارضه­ای جدی در بارداری است که با عوارض پری­ناتال، نوزادی و مادری شامل زایمان زودرس، عفونت و مرگ جنین همراه می­باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی عوامل خطر و عوارض نوزادی پارگی طول کشیده کیسه آب انجام شد.

مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی طی سال­های 94-1388روی 309 نوزاد با پارگی طول کشیده کیسه آب (بیشتر از 18 ساعت قبل از زایمان) انجام شد. پس از تأیید پارگی طول کشیده کیسه آب بر اساس شرح حال و معاینه با اسپکولوم، پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی اطلاعات بارداری و زایمان مادر و مشخصات نوزاد تکمیل و مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ­ها: عوامل خطر مادری شامل دیابت(23 نفر،12/7%)، فشار خون(17 نفر،9/5%)، مصرف سیگار(16 نفر،8/9%)، سابقه پارگی زودرس کیسه آب(16 نفر،8/9%)، عفونت ادراری(13 نفر،7/2%)، اختلالات تیرویید(9 نفر،5%)، سابقه زایمان زودرس(8 نفر،4/4%)و سرکلاژ(7 نفر،3/8%) بود. سزارین(117 نفر،38/1%)، اولیگوهیدرامینوس(61 نفر،9/33%)، کوریوآمنیونیت (14نفر،6/11%)، دکولمان(17 نفر،5/9%)، دیسترس جنینی(6 نفر،3/3%)، تب حین زایمان(6 نفر،3/3%) و پلاسنتا پرویا(5 نفر،2/8%) از عوارض حین زایمان بود. عوارض نوزادی عبارت از: نارسی(165 نفر،73%)، زردی (108 نفر،59%)، عفونت نوزادی(94 نفر،52%)، سندرم دیسترس تنفسی(65 نفر،30/4%) و آسفیکسی(52 نفر،17%) بود. در دو گروه از نوزادان با عفونت تشخیص داده شده و نوزادان فاقد عفونت، آپگار دقیقه اول و پنجم، سدیمانتاسیون گلبولهای قرمز، پلاکت و سن حاملگی تفاوت آماری معنی داری داشت(0/000=p).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که دیابت و فشار خون بیشترین عوامل خطر مادری پارگی طول کشیده کیسه آب می باشند. نارسی، مشکلات تنفسی، آسفیکسی و عفونت از جدی ترین مشکلات همراه می باشد.که با اداره و اقدامات مناسب حین زایمان ممکن است بتوان از مشکلات نوزادی کاست