گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، draazizi@yahoo.com
چکیده: (5003 مشاهده)
سابقه و هدف:با توجه به افزایش روز افزون اعمال جراحی لاپاراسکوپی نیاز به تجویز مناسب دارو، بهبودی سریعتر و کاهش عوارض همواره احساس می شود. این مطالعه به منظور مقایسه بهبودی بیماران پس از اعمال جراحی لاپاراسکوپی زنان با استفاده از دو روش شاخص دو طیفی (Bispectral Index) و روش استاندارد بالینی انجام شد.
مواد و روشها:این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی بیماران تحت جراحی لاپاراسکوپی زنان در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) انجام شد، بیماران به صورت تصادفی به دو گروه (روش استاندارد بالینی)A و (روش مانیتورینگ BIS) B تقسیم شدند. برای گروه A، داروی نگهدارنده بیهوشی بر اساس وزن بدن و وضعیت همودینامیک تجویز شد. در صورت افزایش تغییرات همودینامیک به میزان 20% فشار پایه، 20% به دوز پروپوفول افزوده شد. در گروه B، در صورت افزایش و یا کاهش BIS با افزایش و کاهش 10 درصدی پروپوفول بصورت تدریجی و مکرر BISرا در محدوده 60-45 حفظ نمودیم. زمان ترخیص شدن، زمان رسیدن به Adlrete score 9 یا بیشتر، میزان مخدر مصرفی، میزان درد در بدو ورود و میزان تهوع و استفراغ و میزان فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب هر 5 دقیقه در ریکاوری ثبت شد. 2N2015122919715:IRCT
یافته ها:تفاوت معنی داری بین زمان ترخیص شدن در گروه A 27/9±51/59 و B 21/25±49/35 وجود نداشت. تفاوت معنی داری نیز بین زمان رسیدن به 9 Adlrete score یا بیشتر در گروه A 9/02±22/6 و B 14/63±27 وجود نداشت. تفاوت معنی داری بین میزان مخدر مصرفی در گروه A 7/68±18 و B 13/51±24/62 وجود نداشت.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه تفاوتی بین روش مانیتورینگ BIS و استاندارد بالینی در اداره بیهوشی و بهبود بیماران پس از اعمال جراحی لاپاراسکوپی زنان وجود ندارد.
Alimian M, Safaeian R, Zaman B, Feyz S, Azizi A. Comparing Patient Recovery after Laparoscopic Surgery for Women using Bispectral Index and Standard Clinical Method. J Babol Univ Med Sci 2016; 18 (11) :14-21 URL: http://jbums.org/article-1-5934-fa.html
علیمیان مه زاد، صفائیان رضا، زمان بهروز، فیض سیدحمیدرضا، عزیزی آزاده. مقایسه بهبودی بیماران پس از اعمال جراحی لاپاراسکوپی زنان با استفاده از دو روش شاخص دو طیفی (Bispectral Index) و روش استاندارد بالینی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1395; 18 (11) :14-21