سابقه و هدف: افت فشارخون بعد از بی حسی نخاعی عارضه شایع و بالقوه خطرناکی است که پیشگیری و درمان صحیح و سریعی را نیازمند است .در مطالعات اخیر نتایج ضد و نقیضی در خصوص ارجحیت فنیل افرین یا افدرین در پیشگیری یا درمان افت فشار خون بعد از بی حسی نخاعی وجود دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه فنیل افرین و افدرین در درمان افت فشار خون متعاقب بیحسی نخاعی در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی می باشد.

مواد و روش­ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور، بر روی 110 بیمار با دامنه سنی 65-40 سال کلاس ASAI-II کاندیدای عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی که تحت بیحسی نخاعی با 3سی سی بوپیواکایین 0/5% قرار گرفته بودند، انجام شد. بیماران بطور تصادفی به دو گروه 55 نفری تقسیم شدند. بعد از مشاهده افت فشارخون به میزان بیشتر از 20% و یا فشار خون کمتر از 90/60 mm/Hg در این بیماران به گروه اول50 میکروگرم داروی فنیل افرین و به گروه دوم 5 میلی گرم داروی افدرین تزریق وریدی شد. اطلاعات مربوط به وضعیت همودینامیک بیمار، جمع آوری و مقایسه شد.

یافته­ ها: گرچه در درمان افت فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به دنبال بیحسی نخاعی داروی فنیل افرین تاثیر بیشتری ازداروی افدرین داشت (فشار خون سیستولیک 10/6±119 در مقابل 10/34±112/35، فشار خون دیاستولیک: 6/67±73/42 در مقابل 6/15±70/05) ولی این نکته حایز اهمیت است که بجز در زمانهای 2 و4 دقیقه بعد از تجویز وازوپرسور از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دوگروه وجود نداشت. در مورد تغییرات ضربان قلب در این بیماران در هر دو گروه همزمان با افت فشار خون ضربان قلب افزایش داشت.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز فنیل افرین در درمان افت فشارخون متعاقب بیحسی نخاعی در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی مناسبتر از داروی افدرین می باشد.