سابقه و هدف: با وجود پیشرفت مراقبت های پزشکی جهت حفظ نوزادان نارس، امکان زنده ماندن آنها افزایش یافته است. در مورد میزان و شدت مشکلات تکاملی این نوزادان در کشور ما کمتر کار شده است؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تکامل نوزادان نارس انجام شده است.

مواد و روش­ ها: این مطالعه کوهورت بر روی270 نوزاد نارس متولد شده در بیمارستان قائم(عج) مشهد با میانگین وزنی(40±1460 گرم) انجام شد. اطلاعات مربوط به حاملگی، زایمان و مشکلات حین بستری ثبت شد. این نوزادان در سنین 6 و12و18و24 ماهگی براساس پرسشنامه ASQ ارزیابی تکاملی گردیدند.

یافته­ ها: بر اساس نتایج این مطالعه 152 (56%) در 6 ماهگی، 115(42/7%) در 12 ماهگی، 101(37/5 %) در 18 ماهگی و 49 نوزاد نارس (18%) در 24 ماهگی، درجاتی از تاخیر تکاملی داشتند. در حیطه برقراری ارتباط 21(7/8%)، حرکات درشت 53(19/6%)، حرکات ظریف 74(27/5%)، شخصی- اجتماعی 89(33%) و حل مسئله 153(57%)، تکامل غیرطبیعی داشتند. 27(60%) نوزادان دچار آسفیکسی، 29(28%) سندرم دیسترس تنفسی و 20(15%) نوزادان زرد در فالوآپ دوساله دچار اختلال تکاملی بودند.

نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج این مطالعه حدود یک ششم نوزادان نارس در دوسالگی تاخیر تکاملی داشتند. در حیطه حل مسئله بیشترین مشکل وجود داشت که در اقدامات بازتوانی باید مد نظر قرار گیرد، از طرفی کنترل مناسب آسفیکسی نوزادی و زردی ممکن است، از مشکلات آنها در آینده بکاهد.