سابقه و هدف: اضطراب یکی از نشانه های یائسگی است که به دلیل توقف فعالیت تخمدان ها می باشد و موجب افزایش شدت علائم وازوموتور در دوران یائسگی می شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثر ورزش روی اضطراب در موش های سوری اوارکتومی شده با استروژن انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 28 سر موش سوری با وزن تقریبی (35-25 گرم) که به 4 گروه 7 تایی اوارکتومی، اوارکتومی+ورزش، اوارکتومی+استروژن (استرادیول والرات با دوز  mg/kg40) و اوارکتومی+ترکیب ورزش و استروژن تقسیم شدند. نخست حیوانات اوارکتومی شدند و یک هفته پس از اوارکتومی موش ها روی یک تردمیل به مدت 30 دقیقه در یک روز، برای 5 روز در هفته، به مدت 4 هفته با شدت متوسط دوانده شدند. بعد از 4 هفته، با دستگاه ماز بعلاوه ای شکل (Elevated plus-maze) میزان اضطراب در حیوانات تعیین شد.

یافته ها: در این مطالعه استروژن (4/72±22/13) در مقایسه با گروه اوارکتومی (3/18±4/91) درصد زمان ورود به بازوی باز (OAT%) را به طور معنی داری افزایش داد (0/05 p<). ترکیب استرروژن و ورزش (6/82±46/19) در مقایسه با گروه اوارکتومی (3/18±4/91) درصد زمان ورود به بازوی باز (OAT%) را به طور معنی داری افزایش داد (0/001 p<). ولی اختلاف معنی داری بین ورزش و استروژن مشاهده نشد. همچنین ورزش به تنهایی (3/18±24/54) در مقایسه با گروه اوارکتومی (3/23±13/79) درصد دفعات ورود حیوان به بازوی باز(OAE%) را افزایش داد (0/05 p<). درصد دفعات  ورود حیوان به بازوی باز(OAE%) در گروه های استروژن، ورزش و ترکیب استروژن و ورزش به ترتیب برابر با 1/25±30/61، 3/18±24/54و 1/04±46/08 بود که اختلاف معنی داری را بین این گروه ها نشان نداد. استروژن و ترکیب استروژن و ورزش درصد دفعات ورود حیوان به بازوی باز (OAE%) را در مقایسه با گروه اوارکتومی به طور معنی داری افزایش دادند.

نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که ورزش همانند استروژن باعث کاهش اضطراب ناشی از اوارکتومی در موش های سوری می شود.