تاثیر حفاظتی آتورواستاتین بر میزان ضایعه مغز و آسیب نورونی در زمان ایسکمی-خونرسانی مجدد مغز در موش صحرایی
|
مهدی اصلانی ، محمدتقی محمدی* ، جواد رئوف سرشوری |
، Mohammadi.mohammadt@yahoo.com |
|
چکیده: (6993 مشاهده) |
سابقه و هدف: سکته مغزی سوّمین علّت مرگ و مهمترین عامل ناتوانی در دنیا میباشد. اثرات ضدالتهابی و آنتیاکسیدانی قوی از آتورواستاتین در شرایط پاتولوژیک مختلف نشان داده شد، این مطالعه به منظور بررسی اثرات محافظتی احتمالی آتورواستاتین بر ضایعه و آسیب نورونی در مدل تجربی ایسکمی موضعی مغز در موش صحرایی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار که به چهار گروه 8 تایی تقسیم شدند، انجام شد. گروهها شامل: شاهد، کنترل ایسکمی، ایسکمی تیمارشده با آتورواستاتین قبل و بعد ایسکمی. ایسکمی مغزی با 90دقیقه انسداد شریان میانی مغز و 24ساعت خونرسانی مجدد می باشد. آتورواستاتین، در دوز mg/kg40، قبل از ایسکمی (1ساعت) و بلافاصله بعد از آغاز خونرسانی مجدد داخل-صفاقی تزریق شد. ارزیابی اختلالات عصبی-حرکتی (شاخص NDS)، حجم ضایعه (رنگ آمیزی TTC) و بررسیهای آسیب-شناسی 24ساعت پس از انسداد شریان میانی مغز انجام گرفت.
یافتهها: انسداد شریان میانی مغز در حیوانات گروه کنترل ایسکمی به میزان قابل ملاحظهای ضایعه در نیمکره راست ایجاد نمود (mm3483±69) و میزان NDS برابر با 20 /0±3/20 بود. پیش درمان و پسدرمان با آتورواستاتین بطور معنیداری میزان ضایعه را به ترتیب 68% و 54% کاهش داد (0/05>p). همچنین میزان NDS به میزان 25% در هر دو گروه کاهش یافت (05 /0>p). در بررسیهای بافتشناسی آتورواستاتین تعداد نورونهای آسیبدیده و ائوزینوفیلی به همراه دمیلینه شدن اکسونها و تخریب بافت عصبی را به میزان گسترده در نواحی ایسکمی کاهش داد.
نتیجه گیری: یافتههای مطالعه نشان داد که آتورواستاتین بطور مؤثری آسیبهای ایسکمی-خونرسانی مجدد مغز را کاهش داده و از تخریب نورونی و تغییرات آسیب-شناختی در ایسکمی مغز جلوگیری میکند.
|
|
واژههای کلیدی: آتورواستاتین، ایسکمی-خونرسانی مجدد، محافظت عصبی، ضایعه مغزی، تغییرات آسیب- شناختی |
|
متن کامل [PDF 592 kb]
(2035 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحقیقی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی دریافت: 1393/10/27 | پذیرش: 1394/2/16 | انتشار: 1394/3/5
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|