سابقه و هدف: اثر ضد دردی گیاه بابونه نشان داده شده اما تداخل آن با هورمونهای جنسی ماده در مقایسه با نر مشخص نیست. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد دردی عصاره هیدرو الکلی گل بابونه در موش سوری نر و دو فاز سیکل جنسی ماده (دی استروس و پرواستروس) در حضور و غیاب گیرنده های استروژنی می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه تجربی موش های سوری نر و ماده (دی و پرواستروس) بالغ (3±27 گرم) به گروه های: کنترل، دریافت کننده بابونه 30 یا 50،تاموکسیفن 5/0 یا 1 و تجویز توام تاموکسیفن 1 و بابونه 30 یا50 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. داروها به صورت درون صفاقی و بر حسب میلی گرم/کیلوگرم وزن حیوان تزریق و برای القاء درد حاد و مزمن از تست فرمالین استفاده شد. مدت زمان تجمعی لیسیدن کف پا بر حسب ثانیه به عنوان شاخص درک درد ارزیابی گردید.

یافته ها: در موش نر بابونه mg/kg 30 باعث کاهش درد حاد (2±53، p<0/01) و مزمن (2±71، 0/001>p) و بابونه mg/kg 50 نیز باعث کاهش درد حاد (1±41،  (p<0/001 و مزمن (2±73، 0/001>p) گردید. بابونه mg/kg 50 در ماده های دی استروس (2±42، 0/05>p) و پرواستروس (1±39، 0/05>p) در فاز حاد و بابونه 30 در ماده های دی استروس (1±72، 0/01>p) و پرواستروس (2±80، 0/001>p) و بابونهmg/kg 50 در ماده های دی استروس (1±59، 0/001>p) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92،  0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار  تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، p<0/05). بابونهmg/kg 50 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های نر درد حاد (1±29،  0/05>p) و مزمن (2±41،  0/01>p)  و در ماده دی استروس سبب کاهش درد حاد (1±21، p<0/001) و مزمن (3±44، 0/01>p) و در ماده های پرواستروس نیز سبب کاهش درد حاد (2±19، p<0/001) و مزمن (3±43،p<0/001) گردید.

نتیجه گیری: اثر ضد دردی بابونه وابسته به جنس و در موش نر بیشتر از ماده می باشد.  افزایش اثر ضد دردی بابونه کنار تاموکسیفن احتمالا  ناشی  از تداخل اثر گیرنده های استروژنی با اثر ضد دردی بابونه می باشد.