سابقه و هدف: تب مالت همانند بیماری سل بیماری مزمن التهابی و عفونی گرانولوماتوز چند سیستمی با علائم بالینی متنوع و گول زننده می باشد که استخوان، مفصل، عضله و ضمائم مربوطه را درگیر می کند. تظاهرات ارتوپدی (استخوانی مفصلی) شایعترین و متنوع ترین شکل موضعی بیماری تب مالت می باشدکه در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روشها: در این مطالعه با واژه های کلیدی Mesh در مورد تظاهرات استخوانی و مفصلی تب مالت از 107 مقاله که در بانک های اطلاعاتیScopous, Google Scholar و Pubmed, Elsevier  طی سالهای  2013- 1974منتشر شد  و کتاب  های جراحی ارتوپدی کمپل (Campbell's operative orhopedic)، ارتوپدی اطفال تاجیان (Tachdjian's pediatric orthopedics)، کتاب عفونی مندل (Principles and Practice of Infectious (Diseases و کتاب عفونی اطفال Feigin and Cherry  استفاده گردید.

یافته ها: اسکلت محوری (مهره ها)شایعترین محلی ابتلاء به تب مالت با فراوانی 2 تا 53% می باشد. نصف بیمارانی که دچارتب مالت می باشند دچار درد کمر و پشت هستند. اسپوندیلیت یا استئومیلیت مهره با شیوع 2 تا 60 درصد به علت احتمال بروز عارضه عصبی عارضه خطرناک تب مالت می باشد.اسپوندیلو دیسکیت شدیدترین درگیری تب مالت مفصل و استخوان می باشد زیرا مکنست موجب اختلالات عصبی حتی مرگ گردد. تب مالت در اندام ها به صورت انتزوپاتی، میالژی، میوزیت، آرترالژی، آرتریت، استئومیلیت، بورسیت، تاندونیت و تنوسینویت بروز می نماید.عفونت مفاصل مصنوعی زانو و هیپ و عفونت استخوان و مفصل برخواسته از تب مالت همراه با وسیله فلزی خارج مفصلی نیز گزارش گردید.  

نتیجه گیری: بیماری تب مالت تظاهرات اسکلتی عضلانی (ارتوپدی) متنوعی دارد. در مواجهه با بیماران با ناراحتی های اسکلتی عضلانی در خطر ابتلاء به تب مالت مخصوصاٌ در منطقه آندمیک ظن قوی به وجود تب مالت برای تشخیص زودرس، دوری از اشتباه و جلوگیری از پیامدهای ناگوار آن ضروری می باشد. تشخیص تب مالت استخوانی و عضلانی بر یافته های بالینی و اقدامات تشخیصی متنوع استوار است. تشخیص و درمان بهینه اینگونه بیماران مستلزم همکاری نزدیک بین متخصصین ارتوپدی، جراح اعصاب و بیماریهای عفونی می باشد.