سابقه و هدف: تغییر در تجربه بینائی طی دوره بحرانی تکامل مغز باعث ایجاد اختلال در عملکرد قشر بینائی می­شود. باتوجه به اینکه قشر بینائی تامین کننده عمده ورودی حسی هیپوکامپ پستانداران است، در این مطالعه اثر محرومیت از بینایی در دوره بحرانی تکامل بر پلاستیسته سیناپسی در نورون­های ناحیه CA1 این ناحیه مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار در دو گروه پرورش یافته در سیکل 12-12 روشنائی تاریکی (LR) و تاریکی کامل (DR) از بدو تولد، انجام شده است. برای انجام آزمایشات حیوانات هر گروه به 3 زیر گروه 2، 4 و 6 هفته تقسیم شده­اند. ابتدا پتانسیل­های پس سیناپسی تحریکی میدانی برای مدت 30 دقیقه از دندریت نورونهای ناحیه CA1 ثبت شده و سپس با اعمال تحریک تتانیک (Long-Term Potentiation=LTP) القا شد. اندازه دامنه پاسخ­ها قبل و بعد از اعمال تحریک تتانیک بررسی شد.

یافته‌ها: اندازه دامنه پاسخ­های پایه در گروه 2WLR برابر 05/0±28/1 میلی­ولت بود و در گروه 6WLR به 03/0±09/1 میلی­ولت رسید (0001/0p<)، اما اندازه دامنه  از 03/0±30/1 میلی­ولت در گروه 2WDR تا 04/0±50/1 میلی­ولت در گروه 6WDR افزایش یافت (0001/0p<). پس از القای LTP نیز بیشترین افزایش اندازه دامنه پاسخ­ها در سن 2 هفتگی حیوانات مشاهده شد و همزمان با افزایش سن از میزان افزایش پاسخ­ها در هر دو گروه LR  و DR کاسته شد (0001/0p<).

نتیجه گیری: محرومیت از بینائی در دوره بحرانی تکامل طی یک روند وابسته به سن باعث افزایش فعالیت پایه سیناپسی در نورون­های ناحیه CA1 هیپوکامپ شده و اگرچه مانع از القای LTP در این نورون­ها نمی­شود، اما از شدت و پایداری آن می­کاهد.