سابقه و هدف: نارسایی مزمن کلیه =CRF)(Chronic Renal Failure، به دلیل تغییرات متابولیک و
پاتوفیزیولوژیک گوناگون می تواند، حفره دهان را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این
مطالعه، مقایسه وضعیت خشکی دهان و ارزیابی تغییرات ترشح بزاق کامل تحریکی و غیر
تحریکی در بیماران تحت همودیالیز با گروه کنترل می باشد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 30 بیمار 35 تا 65
ساله تحت همودیالیز و 30 نفر گروه کنترل سالم انجام شد. اطلاعاتی از قبیل سن، جنس، مدت زمان درمان دیالیز و وجود شکایت هایی از
قبیل خشکی دهان، تغییر طعم و بوی بد دهان در یک فرم مدون یادداشت گردید. وضعیت
خشکی دهان بیمار از طریق تکمیل پرسشنامه بررسی شد. پس از طریق جمع آوری بزاق کامل
غیر تحریکی و تحریکی با پیلوکارپین از هر دو گروه بیمار و کنترل میزان جریان بزاق
مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: شکایت از خشکی دهان
شایع ترین تظاهر دهانی بیماران بوده، به طوری که شکایت از خشکی دهان، تغییر مزه و
بوی بد دهان به ترتیب در 19 نفر (3/63٪)، 14 نفر (7/46٪) و 14 نفر (7/46٪) وجود داشت.
میزان ترشح بزاق کامل غیر تحریکی در بیماران تحت همودیالیز به طور معنی داری کمتر
از گروه کنترل بود (05/0p<).
همچنین مقایسه نتایج ترشح بزاق تحریکی بین بیماران و گروه کنترل، کاهش معنی داری
را در بزاق تحریکی در بیماران تحت همودیالیز نشان داد (05/0p<).
Babaee N, Sales M, Ghazimirsaeed A M, Moghadamnia A A. Xerostomia in Patients with Chronic Renal Failure Undergoing Hemodialysis. J Babol Univ Med Sci 2014; 16 (10) :15-22 URL: http://jbums.org/article-1-4713-fa.html
بابایی ندا، ثالث مجید، قاضی میرسعید علی محمد، مقدم نیا علی اکبر. خشکی دهان در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی تحت همودیالیز. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1393; 16 (10) :15-22
