بررسی ارتباط بین سطح سرمی منیزیم و پروتئین واکنشی C در مبتلایان به سندرم حاد کرونر
|
سمیه برزگر امیری MSc، ، سهیلا ابراهیمی وسطی کلایی PhD** ، مهرداد ساروی MD، ، مهرانگیز بالغی BSc، ، ،علی بیژنی MD |
|
|
چکیده: (7108 مشاهده) |
خلاصه سابقه و هدف: التهاب نقش مهمی در شروع و پیشرفت بیماریهای قلبی - عروقی دارد. بر اساس شواهد بالینی و تجربیات حیوانی انجام شده احتمال دارد منیزیوم در پدیده التهاب دخالت داشته باشد. هدف از این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین سطح سرمی منیزیوم و پروتئین واکنشی C در بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونر بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 100 بیمار (45 مرد و 55 زن) مبتلا به بیماری شریان کرونر بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی بیمارستان آیت الله روحانی شهرستان بابل، انجام شد. ابتدا اطلاعات دموگرافیکی افراد توسط تکمیل پرسشنامه ثبت گردید، سپس سطح سرمی منیزیم، پروتئین واکنشی C، LDL، HDL، تری گلیسرید و کلسترول تام در اولین روز بستری با روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری گردید. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده میانگین سطح سرمی منیزیم در مردان(mg/dl 05/0±2) به صورت معنیداری کمتر از زنان (mg/dl 04/0±14/2) بود (05/0p<). بعد از همسانسازی نمونهها از نظر سن، BMI و فاکتورهای خطر مشخص شد سطح سرمی منیزیم در گروه بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد (AMI)(mg/dl 04/0±9/1) به صورت معنیداری پایین تر از بیماران مبتلا به آنژین صدری(UA)(mg/dl 04/0±2/2) است (001/0>p). هم چنین بین سطح سرمی منیزیم و CRP همبستگی منفی دیده شد. طوریکه با افزایش مقدار سرمی منیزیوم مقدار CRP کاهش یافت (01/0>p و 703/0- =r). همچنین بین سطح سرمی منیزیم و مقدار CRP و مدت زمان بستری شدن بیماران نیز ارتباط معنیداری دیده شد (به ترتیب 55/0- =r، 01/0=p و 5/0=r، 01/0=p). نتیجه گیری: به نظر میرسد با افزایش سطح سرمی منیزیوم شدت التهاب و طول دوره بستری در بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونر کاهش می یابد. از این رو احتمال دارد اندازهگیری و تصحیح سطح سرمی منیزیوم در بهبود شرایط بالینی این افراد دخالت داشته باشد.
|
|
واژههای کلیدی: سندرم حاد کرونر، التهاب، پروتئین واکنشی C، منیزیوم |
|
متن کامل [PDF 266 kb]
(1818 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحلیلی |
موضوع مقاله:
بیوشیمی پذیرش: 1393/3/21 | انتشار: 1393/3/21
|
|
|
|