|
مقایسه سطح انترفرون گامای مایع پلور در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی
|
مصیب شهریار،*   ، بهزاد نارویی، ، عباسعلی نیازی، ، عبدالصمد شیخ زاده، ، محمد قاسمی راد |
|
|
|
چکیده: (10176 مشاهده) |
سابقه و هدف: پلورال افیوژن ناشی از سل در ایران شایعترین علت پلورال افیوژن اگزوداتیو می باشد و تشخیص توبرکلوزیس پلورایتیس به علت تظاهرات بالینی غیر اختصاصی و نا کارآمد بودن تستهای تشخیصی موجود مشکل می باشد. لذا این مطالعه به منظور مقایسه سطح اینتروفرون گامای مایع پلور در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه موردی- شاهدی بر روی20 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن سلی و32 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن غیرسلی انجام شد. تشخیص پلورال افیوژن سلی و غیر سلی با استفاده از روش های تشخیصی موجود مانند کشت ترشحات تجمع یافته در فضای پلور، بیوپسی سوزنی از پلور و یا توراکوسکوپی داده شد و شاخص های دموگرافیک، بیوشیمی و سطح اینتروفرون گاما مایع پلورال افیوژن در این دو گروه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: شاخص های دموگرافیک شامل سن، جنس، شغل و ملیت در دو گروه تقریبا مشابه بودند. تنگی نفس شایعترین شکایت در هر دو گروه بود و غالب بیماران غیر سیگاری بوده و تست سل در آنها منفی بود. مایع پلورال در هر دو گروه غالبا زرد رنگ بوده و سطوح کلسترول و تری گلیسیرید تفاوت قابل توجهی در دو گروه نداشت. در حالی که سطوح کاهش یافته گلوکز و افزایش پروتئین مایع پلورال در پلورال افیوژن سلی مشهود بود. میزان لنفوسیت و نوتروفیل مایع پلور در دو گروه تفاوت قابل توجهی نداشت. سطح اینترفرون گاما در پلورال افیوژن سلی 7/94±99/0 واحد بر میلی لیتر و در غیر سلی 2/3±4/8 واحد بر میلی لیتر بود که به طور قابل توجهی در پلورال افیوژن سلی بالاتر بود (001/0=p).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سطح اینترفرون گاما در پلورال افیوژن سلی بیشتر از غیرسلی می باشد اما از آنجاییکه این روش تشخیصی مقرون به صرفه
نمی باشد و نمی توان آنرا به عنوان روش رایج تشخیصی در بیماران مبتلا به پلورال افیوژن پیشنهاد نمود، لذا در موارد ابهام تشخیصی کمک کننده خواهد بود. |
|
| واژه‌های کلیدی: پلوریت سلی، پلورال افیوژن، اینتروفرون گاما |
|
|
متن کامل [PDF 973 kb]
(1471 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحلیلی |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
پذیرش: 1393/3/14 | انتشار: 1393/3/14
|
|
|
|
|
|
