|
عوامل استرس زا در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری مامایی آمل
|
| رقیه نظری*، زهرا بهشتی،، افسانه ارزانی، فاطمه حاجی حسینی،، سوسن ساعت ساز،، علی بیژنی |
|
|
|
چکیده: (7770 مشاهده) |
سابقه و هدف: آموزش بالینی بخش اساسی و مهم آموزش پرستاری است که هر گونه مشکل در آن، کارایی و بازده آموزش پرستاری را تحت الشعاع قرار می دهد. استرس یکی از این مشکلات است که سبب افت تحصیلی و بروز رفتارهای نامطلوب و اختلالات جسمی در دانشجویان پرستاری می گردد. هدف از مطالعه حاضر شناخت عوامل استرس زا در آموزش بالینی دانشجویان رشته پرستاری دانشکده پرستاری مامایی حضرت زینب (س) آمل
می باشد.
مواد و روشها: مطالعه به صورت مقطعی بر روی 120 نفر از دانشجویان ترمهای سوم الی هشتم این دانشکده انجام شد. نمونه گیری بصورت سرشماری بوده و اطلاعات از طریق پرسشنامه مشتمل بر 29 سوال بسته، جمع آوری گردید.
یافته ها: بیشترین میزان استرس در دامنه 4-1، میانگین امتیازات و انحراف معیاراسترس دار بودن عواملی چون تذکر مربی در حضور پرسنل و پزشکان
(65/0±7/3)، تذکر در حضور دانشجویان (86/0±41/3)، عدم مراقبت کافی از جانب پزشک (74/0±41/3) و درمان ناکافی و نیمه کاره بیماران به علت فقر و تنگدستی (82/0±39/3) بوده است. دانشجویان برقراری ارتباط با مربی را استرس آور تر از برقراری ارتباط با سایرین دانستند (1±87/2=میانگین). بین دوره شبانه و روزانه، وضعیت تاهل و محل سکونت، با عوامل استرس زا ارتباط معنی داری وجود نداشت اما این اختلاف در بین ترم های مختلف در برخی موارد معنی دار بوده است.
بحث و نتیجه‌گیری: برای تسهیل یادگیری دانشجویان پرستاری و دستیابی به اهداف آموزشی این رشته لازم است تا شرایط استرس زا در محیط های آموزش بالینی تعدیل گردد و روشهای مقابله با استرس های موجود به دانشجویان آموزش داده شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: استرس، آموزش بالینی، دانشجویان پرستاری |
|
|
متن کامل [PDF 298 kb]
(3032 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحلیلی |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
پذیرش: 1393/3/12 | انتشار: 1393/3/12
|
|
|
|
|
|
