بیان مارکرهای p27kip1, p53 و ki-67 در کانسر معده و همراهی آن با شاخص های هیستوپاتولوژیک در نمونه های گاستروکتومی بیماران بیمارستان شهید بهشتی بابل در سال های 85-79
|
انسیه شفیق،* ، یاسر عبدالعظیمی، ، شهریار شفائی، ، محمود حاجی احمدی  |
|
|
چکیده: (15232 مشاهده) |
سابقه و هدف: در مطالعات مختلف بیان ژنهای کنترل کننده چرخه سلولی (P27 ,P53) و شاخص تکثیر (Ki-67) در کانسر معده نتایج متفاوتی را با سرانجام بیماری و نیز با بعضی از شاخصه های کلینیکوهیستوپاتولوژیک نشان داده است. این مطالعه با هدف یافتن ارتباط بین بیان این مارکرها و شاخصه های هیستوپاتولوژیک در سرطان معده صورت گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی (آزمایشگاهی) بلوکهای پارافینی 58 نمونه گاسترکتومی انتخاب و نتایج حاصله پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و ایمونوهیستوشیمی برای مارکرهای Ki-67، P53 و P27، نتایج حاصله با یافته های هیستوپاتولوژیک مقایسه و ارتباط آنها ارزیابی گردید. یافته ها: در این مطالعه نسبت مرد به زن 86/2 به 1، میانگین سنی 60 سال، شایع ترین محل تومور آنتر (27مورد) و شایع ترین شکل ماکروسکوپی نوع زخمی (29 مورد) بود. در طبقه بندی لورن نوع روده ای (40 مورد) و در طبقه بندی مینگ نوع ارتشاحی (48 مورد) فرم غالب بوده و از نظر درجه هیستولوژیک اکثریت با نوع دارای تمایز خوب (گرید 1، 29 مورد) بود و مراحل T4 + T3 ( چهل و نه مورد) بیشترین موارد بودند. درگیری عقده لنفی و رگ و عصب به ترتیب 41، 49 و 47 مورد و میزان بیان p27kip1, p53 و Ki67 به ترتیب 9/56%، 9/56% و 9/75بود. تنها بیان پروتئین های P53 و Ki-67 ارتباط معنی داری با یکدیگر داشتند ( r=0.323 ,p=0.028 ) و در بقیه موارد ارتباط معنی داری یافت نشد. بحث و نتیجه گیری: نتیجه مطالعه نشان داد که بررسی مارکرهای p27kip1, p53 و Ki-67 به تنهایی در پیش بینی رفتار بیولوژیک کانسر معده ارزش تشخیصی ندارند. |
|
واژههای کلیدی: کانسر معده، P53، P27، Ki-67، ایمونوهیستوشیمی |
|
متن کامل [PDF 348 kb]
(4303 دریافت)
|
نوع مطالعه: تحلیلی |
موضوع مقاله:
بیوشیمی پذیرش: 1393/3/12 | انتشار: 1393/3/12
|
|
|
|