2. گروه بیماریهای عفونی و گرمسیری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، passerby_62@yahoo.com
چکیده: (9 مشاهده)
سابقهو هدف: بروسلوز یک عفونت مشترک بین انسان و دام در سراسر جهان است که به دلیل تنوع تظاهرات آن به خوبی شناخته شده است. هدف از این گزارش، معرفی یک مورد نادر بروسلوز با تظاهرات مونوآرتریت استابولوفمورال، پیومیوزیت ایلیوپسواس و آبسه می‌باشد که بر اهمیت تشخیص زودهنگام، درمان مناسب و پیگیری تاکید می‌کند. گزارش مورد: بیماریک مرد 35 ساله دامدار با سابقه تماس زئونوتیک (مشترک بین انسان و دام) می‌باشد که با شکایت از درد 45 روزه در ناحیه مغبنی چپ که به کمر انتشار یافته بود، همراه با تب و محدودیت حرکتی در مفصل لگن چپ مراجعه کرد. علی رغم درمان اولیه با آنتی‌بیوتیک، علائم بیمار به تدریج تشدید شده بود. بیمار 18 ماه پیش نیز به بروسلوز مبتلا شده بود اما به دلیل بهبود نسبی، درمان خود را زودتر از موعد قطع کرده بود. در معاینه فیزیکی، حساسیت، تورم و محدودیت حرکتی در مفصل لگن چپ مشاهده شد. نتایج آزمایشات آزمایشگاهی افزایش نشانگرهای التهابی را نشان داد و مطالعات تصویربرداری حاکی از بروسلوز کانونی همراه با مونوآرتریت مزمن و پیومیوزیت بود. آنالیز مایع سینوویال وجود بروسلا ملیتنسیس را با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) تأیید کرد و بیمار مبتلا به بروسلوز عارضه‌دار همراه با مونوآرتریت استابولوفمورال و آبسه ایلیوپسواس تشخیص داده شد. پس از انجام درناژ جراحی، درمان بیمار با ترکیب داکسی‌سایکلین و ریفامپین آغاز شد و وی پس از یک دوره 12 هفته‌ای آنتی‌بیوتیک درمانی به بهبودی کامل دست یافت. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بروسلوز کانونی اگرچه نادر است، اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند منجر به عوارض قابل توجهی شود. این مورد ضرورت مداخله زودهنگام و درمان طولانی مدت در پیشگیری از بیماری مزمن و عود کننده را نشان می‌دهد. پزشکان باید نسبت به تظاهرات غیر معمول، به ویژه در بیمارانی که در معرض مواجهه شغلی و دوره‌های قبلی بروسلوز قرار دارند، توجه داشته باشند.
