5. گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، shahla_yazdani_1348@yahoo.com
چکیده: (11 مشاهده)
سابقهو هدف: سرطان آندومتر ششمین عامل شایع مرگ ناشی از سرطان در زنان میباشد. سالانه از 320 هزار زن با تشخیص سرطان آندومتر، 76 هزار نفر دچار مرگ میشوند. با توجه به شیوع و مورتالیتی این بیماری در ایران، هدف از این مطالعه بررسی تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران و میزان عود این بیماری میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه کوهورت تمام بیماران مراجعه کننده به درمانگاه انکولوژی بیمارستان آیت الهروحانی و کلینیک سرطان زنان طی سالهای 99-1387 با پاتولوژی کانسر آندومترِ تحت درمان جراحی و کمورادیوتراپی، بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی در چک لیست، ثبت و میزان بقا و عود و بقای بدون عود، طی پیگیری 5-1 سال بعد از جراحی با تماس تلفنی و یا بر اساس اطلاعات موجود بررسی و در پایان، یافتهها تحلیل آماری و گزارش شد. یافتهها: مدت زمان پیگیری 72/5±42/32 ماه، میانگین سن 8/83±56/63 سال بود و 82/3% عود بعد از جراحی نداشتند. میانگین بقای کلی 7/30±122/46 ماه و بر اساس گرید بیماری معنیدار شد (0/001=p). تأثیر سن، بر بقا معنیدار بوده (0/004=p) و همچنین Stageو grade؛ خطر مرگ در افراد پرخطر، 6/48 برابر بیشتر از افراد کم خطربود (0/004=p) و اکثر موارد مرگ (81/2%) در گروه جراحی-رادیوتراپی اتفاق افتاد. در مقایسه با درمان کمورادیوتراپی، روشهای جراحی و جراحی-رادیوتراپی به ترتیب، 98% و بیش از 80% خطر مرگ را کاهشی معنیدار کردند (0/002=p،0/024=p). عود بر اساس Stage معنیدار و در افراد پرخطربیشتر بوده (0/01=p) و اکثریت افرادِ بدون عود، کم خطر بودند. بیشتر موارد عود در افراد پرخطر، شکمی و افراد کم خطر در لگن و واژن بود. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه مرحلهو درجه بندی تومور، سن و روشهای درمانیاز جمله عوامل تاثیر گذار بر بقا بیماران مبتلا به سرطان آندومتر بوده است و پیگیری مناسب مبتلایان به سرطان آندومتر میتواند موجب شناسایی به موقع عود و درمان این بیماران گردد.