3. مرکز تحقیقات مواد دندانی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، raminomfs99@yahoo.com
چکیده: (8 مشاهده)
سابقهو هدف: توانایی پیش بینی تاثیر روش‌های مختلف جراحی بینی بر تغییرات ایجاد شده در اجزای صورت حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه پیش بینی تغییرات احتمالی لب فوقانی به دنبال برش عضله پایین برنده تیغه بینی به منظور انتخاب مناسب در جراحی زیبایی بینی می‌باشد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی، 22 بیمار کاندید جراحی زیبایی بینی که در سال 1401 در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی شهر بابل تحت عمل قرار گرفتند، از نظر تغییرات لب فوقانی به دنبال برش عضله پایین برنده تیغه بینی بررسی شدند. اندازه طول لب بالا (از ناحیه کلوملا تا لبه فوقانی ورمیلیون لب بالا)، نمایش ورمیلیون (از لبه بالایی ورمیلیون تا انتهای تحتانی لب بالا) و دندان‌های قدامی (لبه تحتانی ورمیلیون تا لبه تحتانی ثنایایی دندان‌های ثنایای میانی فک فوقانی) و نمایش لثه (از لبه تحتانی ورمیلیون لب بالا تا gingival zenith دندان‌های ثنایای میانی فک فوقانی) بین فواصل زمانی قبل از جراحی، 14 روز، 1 و 3 ماه پس از جراحی با اندازه‌گیری‌های مکرر بررسی و مقایسه شدند. یافته‌ها: میانگین طول لب بالا قبل از جراحی 3/05±17/82 میلی‌متر که به طور معنی‌داری 3 ماه بعد از جراحی به 3/22±20/77 میلی‌متر افزایش یافت (0/001>p). میانگین نمایش ورمیلیون نیز به طور معنی‌داری از 2/12±6/50 قبل از جراحی به 2/30±7/44 میلی‌متر 3 ماه بعد از جراحی افزایش یافت (0/001>p). متوسط نمایش دندان‌های قدامی 3 ماه پس از جراحی 1/13±2/14 بود که نسبت به قبل از جراحی 1/43±2/58 میلی‌متر کاهش معنی‌داری داشت (0/001>p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که برش عضله پایین برنده تیغه بینی موجب افزایش طول لب بالا و نمایش ورمیلیون و کاهش نمایش دندان‌های قدامی در حالت استراحت و لثه‌ها در حالت لبخند می‌شود. بنابراین تحلیل لبخند برای هر فرد قبل از انجام جراحی زیبایی بینی توصیه می‌شود.
