1. گروه اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، Baniasadim991@mums.ac.ir
چکیده: (983 مشاهده)
سابقهو هدف: جراحی پری‌اپیکال روشی قابل اعتماد برای درمان دندان‌های دارای ضایعه پری‌اپیکال است که روش‌های معمول درمان ریشه برای آن‌ها مؤثر نمی‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج درمان جراحی پری‌اپیکال پس از یک دوره پیگیری یک تا پنج ساله و عوامل مرتبط با میزان موفقیت درمان می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، معاینات کامل بالینی و رادیوگرافی بر روی 128 نفر از بیمارانی که در بخش اندودانتیکس دانشکده دندانپزشکی مشهد تحت عمل جراحی پری‌اپیکال قرار گرفته بودند، انجام شد. موفقیت درمان بر اساس معیارهای رادیوگرافی و بالینی برای سه گروه بهبود یافته، در حال بهبودی و عدم بهبودی بررسی گردید. بیماران از نظر ارتباط میزان موفقیت جراحی پری‌اپیکال با متغیرهای سن، جنسیت، نوع دندان، نوع فک، حضور پست، نوع ترمیم تاجی و وجود علائم قبل از کار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: از مجموع 128 بیمار، تعداد 64 بیمار شامل 35 زن و 29 مرد مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد تعداد درمان‌های موفق در زنان و در دندان‌های قدامی بیشتر است، هر چند تفاوت آن‌ها از نظر آماری معنی‌دار نبود. در رنج سنی 11 تا 30 سال، تمام درمان‌ها موفق بودند و میزان موفقیت درمان 89 درصدی در گروه‌های بهبود یافته و در حال بهبودی حاصل شد. همچنینتفاوت آماری معنی‌داری در میزان موفقیت جراحی پری‌اپیکال از نظر فاکتورهایی نظیر نوع فک، وجود یا عدم وجود پست، وجود علائم قبل از درمان و نوع ترمیم دندان مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد جراحی پری اپیکال می‌تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای بیماران در نظر گرفته شود. علاوه بر این، عواملی نظیر سن، جنسیت، نوع فک، وجود یا عدم وجود پست، وجود علائم قبل از درمان و نوع ترمیم دندان تأثیر قابل توجهی بر نتیجه درمان ندارند.
Naghavi N, Moushekhian S, Mojaver A, Ansari A, Baniasadi M. An Investigation of the Factors Affecting the Results of Periapical Surgery. J Babol Univ Med Sci 2023; 25 (1) :442-447 URL: http://jbums.org/article-1-11118-fa.html
نقوی ندا، موشخیان سیاوش، مجاور آرش، انصاری امیر هوشنگ، بنی اسدی محدثه. بررسی عوامل مؤثر بر نتایج جراحی پری‌اپیکال. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1402; 25 (1) :442-447
