6. مرکز تحقیقات تالاسمی و هموگلوبینوپاتی، پژوهشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران ، aztahannjad@yahoo.com
چکیده: (1318 مشاهده)
سابقهو هدف: بیماری تروفوبلاستیک حاملگی به طیف خاصی از اختلالات تکثیری تروفوبلاستها اطلاق میشود که از اپیتلیوم جفت منشا میگیرند. اخیراً شاخصهای هماتولوژیکی به عنوان یک روش آسان و در دسترس برای شناسایی بیماران و مانیتورینگ پیشرفت بیماری مورد تحقیق و بحث هستند. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین سطوح شاخصهای هماتولوژیکی با پیشرفت مول هیداتیفورم انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی، بر روی 164 بیمار با تشخیص مول هیداتیفرم در دو گروه مول هیداتیفرم کامل (132 نفر) و مول هیداتیفرم ناقص (32 نفر) انجام شد. تشخیص بیماری بر اساس نتایج پاتولوژی ثبت شده در پرونده بیماران صورت گرفت. اطلاعات مربوط به شاخصهای هماتولوژیکی، بیوشیمیایی و هورمونها جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: به طور کلی، بین گروه مول هیداتیک کامل و مول ناقص از نظر سن، شاخص توده بدن، اندازه رحم، میزان بروز کیست تکالوتئین و اندازه کیست، گراویدا، پاریته، سقط جنین، سابقه مول قبلی تفاوت آماری معنیداری وجود نداشت. از بین همه نشانگرهای آزمایشگاهی ارزیابی شده (مانند WBC، PLT، MPV/PLT، AST/PLT، RDW/PLT)، تنها میانگین سطح تری یدوتیرونین (T3 آزاد) در گروه مول کامل (2/40±1/50 پیکو مول بر لیتر) در مقایسه با گروه مول ناقص (1/30±1/90 پیکو مول بر لیتر) به طور قابل توجهی کمتر بود (0/004=p). آستانه T3 آزاد (0/87±1/54 پیکو مول بر لیتر)با میزان حساسیت خوب (74/60%)، ویژگی (51/50%) و دقت 50% برای تشخیص مولهای کامل از دیگری نشان داد. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که سطح بالای T3 آزاد ممکن است نشانگر خوبی برای تشخیص مول هیداتیفرم باشد که ممکن است در تشخیص زود هنگام مولهای غیر قابل تشخیص در سونوگرافی مفید باشد.
Ebrahimi M, Paghohan Far R, Shahrabi S, Keyghobadi N, Yousefi M, Javan M, et al . The Association between Hematological Indicators and Hydatidiform Mole Progression. J Babol Univ Med Sci 2023; 25 (1) :519-525 URL: http://jbums.org/article-1-11042-fa.html
ابراهیمی مریم، پژوهان فر راضیه، شهرابی سعید، کیقبادی نوش آفرین، یوسفی معصومه، جوان محمد رضا، و همکاران.. ارتباط بین شاخصهای هماتولوژیکی با پیشرفت مول هیداتیفورم. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1402; 25 (1) :519-525