2- مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، mansoureh.mohamadi80@gmail.com
چکیده: (2726 مشاهده)
سابقهو هدف: تروماهای سر و گردن و آسیب های همراه با آن میزان بالایی از مرگ و میر و نقایص عصبی را به خود اختصاص می دهند. از آنجاییکه ترومای فک و صورت به تنهایی یا در ترکیب با سایر آسیب های شدید رخ می دهد، لذا این مطالعه به منظور تعیین فراوانی شکستگی های فک و صورت در بیماران با ترومای سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی بابل، انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیمارانی که در بازه زمانی 98-1397 با ترومای فک و صورت به مرکز جراحی فک و صورت بیمارستان شهید بهشتی بابل مراجعه کردند، انجام شد. اطلاعات لازم از طریق شرح حال، معاینات بالینی، رادیوگرافی های صورت و پرونده بیمارستانی جمع آوری گردید. در بیماران با کاهش سطح هوشیاری، علائم عصبی یا علائم بالینی شکستگی جمجمه، CT اسکن انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، علت آسیب، الگوی آسیب های صورت و یا سر، از دست دادن هوشیاری و نمره GCS به دست آمده، در پرسشنامه ثبت و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن بیماران 15/82±30/55 سال بود. 44 نفر (18/6%) از بیماران مونث و 192 نفر (81/4%) مذکر بودند. از 236 بیمار با تروما وارده به سروگردن، میزان شکستگی های پیشانی، قسمت میانی صورت و چانه در بیماران مورد بررسی به ترتیب برابر با 3/4، 53/5 و 29/6 درصد بود. شایع ترین نواحی که دچار شکستگی شده بودند نیزکندیل (7/8%) و زاویه (7/3%) مندیبل بود. نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که در شکستگی های فک و صورت، بیشترین آسیب در قسمت میانی صورت می باشد.
