سابقه و هدف:بی ثباتی ستون فقرات کمری یکی از علل مهم کمردرد می باشد و به عنوان یکی از زیرگروه های کمردرد غیراختصاصی مطرح می شود. اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس به علت بی ثباتی می توانند منجر به کمردرد شوند. هدف از انجام این مطالعه مرور نظام مند مقالات چاپ شده درباره شیوع اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس می باشد.
مواد و روشها:جستجو دربانکهای اطلاعاتی PubMed،Scopus، Elsevier، Ovid، CINAHL، ScienceDirectبه زبان انگلیسی با استفاده از کلیدواژه اسپوندیلولیستزیس، اسپوندیلولیزیس، شیوع، بروز، فاکتور زمینه ساز، اپیدمیولوژی از سال 2000تا 2014 انجام گرفت. به منظور یافتن مطالعات انجام شده در ایران نیز بانکهای اطلاعاتی SID، Iran medex، magiranو medlibدر سال های اشاره شدهمورد بررسیقرارگرفتند.
یافته ها:در کل 26 مقاله که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند. تفاوت های موجود میان مقالات از نظر تعداد، نوع نمونه ها، ناحیه ستون فقرات و شاخصهای مورد بررسی می باشد. 17 مقاله از رادیوگرافی ساده، 7 مقاله از سی تی اسکن و 2 مقاله ازMRIبرای ارزیابی شیوع اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس استفاده کردند. شیوع این دو اختلال در 4 مطالعه در میان کودکان و در 5 مقاله در میان ورزشکاران بررسی شده است. به جز 3 مطالعه که مربوط به اسپوندیلولیستزیس گردنی می باشند در سایر مطالعات افراد مبتلا به اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس کمری مورد بررسی قرار گرفته اند. در مجموع شیوع کلی اسپوندیلولیزیس بین 3% تا 10% و اسپوندیلولیستزیس بین 2% تا 6% می باشد.
نتیجهگیری:بررسی مطالعات نشان داد که اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس در جوامع مختلف شیوع نسبتا بالایی دارد. این دو اختلال در میان ورزشکاران و افراد با فعالیت فیزیکی زیاد شایع تر است و در کودکان مبتلا به استئوژنز ایمپرفکتا نسبت به کودکان عادی شیوع بالاتری دارد.
Shadani I, Rahmani N, Mohseni bandepei M, Basampour S A. Evaluation of the Prevalence and Predisposing Factors of Spondylolysis and Spondylolisthesis: A Systematic Review of Previous Studies. J Babol Univ Med Sci 2015; 17 (8) :55-62 URL: http://jbums.org/article-1-5375-fa.html
شادانی آیلین، رحمانی ناهید، محسنی بندپی محمد علی، بصام پور سید علیرضا. بررسی شیوع و فاکتورهای زمینه ساز اسپوندیلولیزیس و اسپوندیلولیستزیس: مروری نظام مند بر مطالعات گذشته. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1394; 17 (8) :55-62