سابقه و هدف: تعیینPH  خون شریان نافی در بسیاری از موارد زایمان های پرخطر میتواند بعنوان وسیله ای برای پیش بینی میزان آسیب وارده به جنین مورد استفاده قرار گیرد و احتمال بروز عوارض را با آن تعیین کرد . این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین PH خون شریان نافی در نوزادان نارس و عوامل خطر مادری انجام شد.

مواد و روشها: در این مطالعه مورد شاهدی 600 نوزاد نارس 37-27 هفته از نظر PH خون شریان نافی طی 5 دقیقه اول پس از تولد مورد بررسی قرار گرفتند. 181 نوزاد متولد شده مبتلا به اسیدوز با 7/1>PH (گروه مورد) و 419 نوزاد فاقد اسیدوز (شاهد) از نظر وجود سابقه مادری دکولمان جفت، دیابت مادر، پارگی طولانی مدت پرده های جفتی، الیگوهیدرامنیوس، کوریوآمنیونیت، چندقلویی، پرویا، تاخیر رشد داخل رحمی، کاهش دیررس قلب جنین مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته­ها: اسیدوز جنینی در(30 نوزاد)2/7% از موارد IUGR (1/3=OR) و در (15نوزاد) 3/8% از دکولمان جفت (25/2=OR) ،(13(نوزاد) 2/7% از کوریوآمنیوتیت (54/4=OR) (27 نوزاد) 9/14% از چند قلویی (79/1=OR) ،(10 نوزاد) 5/5% از آنمی مادری (64/2=OR) و (44 نوزاد) 6/28% از تاخیر دیررس قلب جنین (57%=OR) مشاهده شد. (مقدار p به ترتیب= 001/0، 002/0، 03/0، 03/0، 04/0، 03/0) اما بین پارگی طولانی پرده های جنینی، پرویا، الیگوهیدرآمنیوس، پره اکلامپسی، بیماریهای کلیه-کبد-ریه و دیابت مادری با اسیدوز جنین ارتباط معنی داری یافت نشد. 

نتیجه گیری: در صورت وجود تاخیر رشد داخل رحمی، کریوآمنیونیت، دکولمان جفت، حاملگی چند قلوئی، آنمی مادر وکاهش تاخیری ضربان قلب جنین در زایمان نارسها احتمال وجود اسیدوز جنینی بیشتر است.