سابقه و هدف: عفونت هلیکو باکتر پیلوری شایع ترین عفونت در جهان شناخته شده و به طور تقریبی نصف جهان به آن دچار می شوند. یکی از مهمترین دلایل شکست درمان هلیکو باکتر پیلوری مقاومت آن به آنتی بیوتیک ها است. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکو باکتر پیلوری جدا سازی شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی شیراز می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از 80 بیمار مراجعه کننده به بخش آندسکوپی بیمارستان شهید بهشتی شیراز نمونه بیوپسی اخذ گردید. بیوپسی در محیط ترانسپورت تیوگلیکولات براث به آزمایشگاه انتقال داده شدند. ابتدا در محیط کلمبیا آگار غنی شده کشت داده شد. پس از انجام تست های بیوشیمیایی جهت تائید نهایی مورد آزمایش PCR قرار گرفت و در ادامه جهت انجام تست مقاومت آنتی بیوتیکی از روش استاندارد  CLSIاستفاده شد.

یافته‌ها: از میان 80 نمونه مورد بررسی 59 مورد (75/73 درصد) آلوده به هلیکوباکترپیلوری بودند. از این میان 36 مورد (61 درصد) مقاوم به به مترونیدازول، 19مورد (2/32 درصد ) مقاوم به آموکسی سیلین، 14 مورد (72/23 درصد) مقاوم به تتراسایکلین و کمترین مقاومت به کلاریترویمایسین به میزان 2 مورد (35/3 درصد) بود.

نتیجه گیری: به دلیل مقاومت بالا به مترونیدازول، ضرورت جایگزینی آن با کلاریترومایسین و یا سایر آنتی بیوتیک ها در رژیم درمانی وجود دارد.