سابقه و هدف: زایمان زودرس قبل از هفته 34 بارداری با عوارض و مرگ و میر نوزادان قابل توجهی همراه است. اندازه گیری طول دهانه رحم یک ابزار ارزشمند برای پیش بینی زایمان زودرس است که امکان مداخلات به موقع را برای بهبود نتایج فراهم می‌کند. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج بالینی زنان مشکوک به زایمان زودرس و طول دهانه رحم≤30 می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 189 زن باردار با سن حاملگی≤34 هفته که مشکوک به زایمان زودرس در بیمارستان امام خمینی اهواز در سال 1402 بستری شده بودند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی شامل طول دهانه رحم، وزن هنگام تولد نوزاد، میانگین زمان بستری مادر و نوزاد در بیمارستان و عوارض نوزادی از پرونده پزشکی استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. 
یافته‌ها: میانگین طول دهانه رحم 8/68±31/47 میلی‌متر و میانگین وزن مادر 14/22±71/46 کیلوگرم بود. میانگین وزن هنگام تولد نوزادان 585/49±2875/50 گرم بود. RDS در 16/9% نوزادان مشاهده شد و میانگین زمان بستری در NICU، 2/17±4/89 روز و حداکثر 30 روز بود. میانگین بستری مادر در بیمارستان 3/04±3/3 روز و میانگین زمان بستری تا زایمان 3/01±38/69 روز بود. متوسط سن حاملگی در هنگام زایمان 36/5 هفته بود. مرگ و میر نوزادان 2/6% و عوارض زایمان در 9% موارد بود (محدودیت رشد جنین 21/2% و عفونت پس از زایمان در 4/2% از موارد بود). اکثر نوزادان (97/9%) نمرات آپگار بیشتر از 7 در پنج دقیقه داشتند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، اندازه‌گیری طول دهانه رحم به‌طور مؤثر نتایج را در موارد مشکوک به زایمان زودرس پیش‌بینی می‌کند.