4. گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی سیرجان، سیرجان، ایران ، o.atashbahar@sirums.ac.ir
چکیده: (221 مشاهده)
سابقهو هدف: ویتیلیگو یک اختلال پوستی پیچیده است که با لکه‌های بی‌رنگ ناشی از تخریب ملانوسیت‌ها تظاهر یافته و زمینه‌ساز بروز اختلالات روانشناختی در مبتلایان می‌گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان استرس درک شده در مبتلایان به ویتیلیگو در مقایسه با گروه شاهد می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد- شاهدیدر بیمارستان رازی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران از شهریور لغایت اسفند ماه 1399 انجام شد. 87 نفر از بیماران ویتیلیگوبا تشخیص قطعی (گروه مورد) با 130 نفر از مبتلایان به سایر بیماری‌های پوستی غیر مرتبط با عوامل روان تنی (گروه شاهد) به روش در دسترس انتخاب و از نظر میزان استرس درک شده فعلی با یکدیگر مقایسه شدند. در این مطالعه استرس درک شده متغیر وابسته، تیپ بالینی بیماری و محل ضایعه متغیرهای مستقل و ویژگی‌های دموگرافیک بیماران متغیرهای زمینه‌ای بودند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد استرس درک شده که بازه نمرات در آن بین 0 تا 40 می‌باشد، جمع آوری و مقایسه شد. یافته‌ها: میانگین استرس درک شده در مبتلایان به ویتیلیگو (6/24±19/17) نسبت به سایر بیماران پوستی (6/96±16/75) بیشتر بود که با کنترل تأثیر متغیرهای زمینه‌ای این افزایش معنی‌دار بود (1/98=Coef.،3/75-0/21=CI، 0/02=p). بین استرس درک شده با تیپ بالینی و مدت ابتلا به ویتیلیگو رابطه معنی داری دیده نشد. تنها بروز ضایعات ژنیتال با تجربه استرس ارتباط داشتند (0/01p=). همچنین با افزایش سطح تحصیلات میزان استرس در مبتلایان کاهش می‌یافت (0/01p=). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، ابتلا به ویتیلیگو می‌تواند منجر به افزایش استرس در مبتلایان گردد. از آنجایی که استرس منجر به تأثیرات منفی بر تاب آوری و کمیت و کیفیت دوره درمان در بیماری‌های مختلف می‌شود، لذا توجه به جایگاه مشاوره و حمایت‌های روانشناختی در برنامه درمانی بیماران ویتیلیگو ضروری به نظر می‌رسد.
