3. دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران ، Hasanzadehshahabi@gmail.com
چکیده: (861 مشاهده)
سابقهو هدف: خودکارآمدیزنان موجباحساسبهترینسبتبهمادربودن و بهبودسلامتعمومی می‌شود. مشوق‌های فرزندآوری یکیاز راهکارهایاساسی اصلاح کاهش جمعیت است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط خودکارآمدی مادرانه با نگرش به مشوق‌های فرزندآوری و عوامل مرتبط انجام شداست. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 384 زن سنین 18 تا 40 سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1401-1399 انجام شد.دادهها با استفاده از پرسشنامههای ویژگی‌های دموگرافیک- باروری، نگرش به مشوق‌های فرزندآوری و خودکارآمدی مادرانه جمع آوری شد.پرسشنامه مشوق‌های فرزندآوری شامل 15 گویه با دامنه نمرات از 15 تا 75 و پرسشنامه خودکارآمدی مادرانه شامل 9 گویه با دامنه نمرات از 9 تا 45 بود. یافته‌ها: میانگین سن زنان 5/42±30/99سال بود. میانگینتعدادفرزند دلخواه1/02±2/20 و میانگین زمان اولین فرزندآوری دلخواه پس از ازدواج 1/89±2/96 ماه بود. میانگین نمره کل نگرش مشوق فرزندآوری 15/36±50/45 و میانگین نمره کل خودکارآمدی مادرانه 5/72±31/47 بود. نتایج تست رگرسیون خطی چندگانه، پس از تعدیل سایر متغیرها بیانگر وجود همراهی مثبت معنی‌دار بیننگرشبهمشوقهای فرزندآوری با سن ازدواج (0/177β=، 0/001p=)، تعداد فرزند دلخواه (0/179β=، 0/001p=)، و زمان اولین فرزندآوری دلخواه پس از ازدواج (0/116β=،0/029p=) و همراهی منفی معنی‌دار با مدت زمان ازدواج بود (0/329-β=، 0/023p=). نتیجه‌گیری: نتیجه مطالعه نشان داد که مشوق‌های فرزندآوری نقش مثبتی بر نگرش مادران به فرزندآوری دارد. پیشنهاد می‌شود که این مشوقها در طراحی برنامههای افزایش فرزندآوری در نظر گرفته شود.
