:: ::
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر پیش درمانی با امگا 9 بر استحکام باند میکروکششی چسبنده عاجی نسل پنجم در زمان‌های متفاوت
شریعت کرمانی ، فرانه مختارپور ، سیدعلی سیدمجیدی ، مریم قاسمپور*
3. مرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، ma_ghasempour_ir@yahoo.com
چکیده:   (113 مشاهده)
سابقه و هدف: ماتریکس متالوپروتئینازهای عاجی (MMPs)، باند رزین- عاج و استحکام باند را تحت تاثیر قرار می‌دهند. از موادی که به عنوان مهار کننده (MMPs) معرفی شده امگا 9 می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر امگا 9 و کلرهگزیدین (CHX) بر دوام استحکام باند در بازه‌های زمانی متفاوت و تعیین الگوی شکست می‌باشد.
مواد و روش‌­ها: در این مطالعه آزمایشگاهی یک سوم تاجی 45 دندان مولر سوم دائمی با دیسک قطع شدند و به طور تصادفی به 3 گروه بدون پیش درمانی، پیش درمانی با CHX و پیش درمانی با امگا 9 تقسیم گردیدند. پیش درمانی بعد از اچینگ و قبل از قرار دادن Single bond 2 انجام شد. هر گروه به 3 زیرگروه یک روز، 3 و 6 ماه تقسیم شد. یک بلاک کامپوزیتی به ضخامت 4 میلی‌متر بر روی دندان قرار داده شد و با دستگاه برش نمونه‌هایی به ابعاد 1×1 میلی‌متر تهیه گردید و تست استحکام باند میکروکششی بر روی آنها صورت پذیرفت. الگوی شکست با Stereo microscope با بزرگنمایی 40 بررسی شد.
یافته‌ها: در گروه پیش درمانی با CHX و امگا 9 پس از 24ساعت افزایش در استحکام باند معنی‌دار نبود. پس از 3 ماه استحکام باند در گروه پیش درمانی با CHX (MPa2/64±13/40) به ‌طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل (MPa3/5±10/46) بالاتر بود (0/014=p)، همچنین در گروه پیش درمانی با امگا 9 استحکام باند (MPa2/7±13/16) به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل (MPa3/5±10/46) بیشتر بود (0/028=p). میانگین استحکام باند میکروکششی در گروه‌های امگا 9 و CHX طی دوره زمانی شش ماهه نسبت به دوره سه ماهه کاهش یافت، اما نسبت به بازه زمانی یک روزه افزایش یافت که معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پیش درمانی با امگا 9 سبب افزایش استحکام باند رزین- عاج می‌شود که این افزایش تا 3 ماه وجود داشت.
واژه‌های کلیدی: ماتریکس متالوپروتئیناز، استحکام کششی، عوامل چسبنده، امگا 9، کلرهگزیدین.
     
نوع مطالعه: تجربی | موضوع مقاله: دندانپزشکی (اطفال)
دریافت: 1401/10/29 | پذیرش: 1402/2/17


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها