---

سابقه و هدف: آدنوکارسینومای پروستات شایع ترین نئوپلاسم در آقایان است. بیشترین محلهای متاستاز، معمولا استخوانها، ریه و غدد لنفاوی لگنی می باشد. مشخص شدن غدد لنفاوی متاستاز یافته از سرطان پروستات با حساسیت و اعتماد لازم دارای اهمیت فراوان است.
گزارش مورد: بیمار مرد ۶۵ ساله ای است که با کاهش وزن حدود ۱۵ کیلوگرم از سه ماه قبل و درد شکمی، درد و تورم بیضه راست همراه با اشکال در ادرار کردن مراجعه نموده است. در معاینه بالینی، غدد لنفاوی اینگوینال راست قابل لمس بوده، آزمایشهای فونکسیون کلیوی و کبدی طبیعی ذکر شده، و آنتی ژن اختصاصی پروستات ng/ml۲/۱۰ گزارش گردید. در سونوگرافی و سی تی اسکن شکم و لگن، توده های لگنی در طرف راست و غدد لنفاوی پاراآئورتیک مشاهده شد. در توشه رکتال قوام پروستات طبیعی بود، بیمار تحت بیوپسی با گاید سونوگرافی قرار گرفت که جواب نمونه ها آدنوکارسینومای پروستات با ضریب گلیسون ۱۰ گزارش شده است. بدلیل یافته های غیر معمول در سی تی اسکن و ضریب گلیسون بالا، کاهش وزن شدید و لنفادنوپاتی شکمی، مشاوره انکولوژی داده شد. سپس، راههای مختلف جهت درمان به بیمار پیشنهاد شد که در نهایت ارکیدکتومی دو طرفه انجام شد. یک ماه پس از ارکیدکتومی، توده های داخل شکمی محو گشته و علائم شکمی تخفیف یافت، در ضمن مقدار آنتی ژن اختصاصی پروستات ng/ml ۳۴/۰ شد، وزن بیمار نیز حدود ۵کیلو گرم افزایش یافت و حال عمومی بیمار پس از ۶ ماه پیگیری خوب بود.
نتیجه گیری: در بیماران مسن با کاهش وزن، ضعف و غدد لنفاوی شکمی، نیاز به بررسی دقیق بالینی، بخصوص از نظر کانسر پروستات می باشد.

---

سابقه و هدف: آنتی ژن اختصاصی پروستات (Prostate Specific Antigen=PSA) کاربردی ترین تست غربالگری سرطان پروستات بشمار می رود. با توجه به اهمیت بیماریابی در تشخیص سرطان، تعیین یک آستانه مشخص برای مقادیر غیر طبیعی PSA از جایگاه ویژه ای در این بیماری برخوردار است. از آنجا که این آستانه می تواند بر اثر عواملی از جمله دیابت و چاقی دستخوش تغییر گردد لذا این مطالعه به منظور تعیین رابطه بین سطح PSA با BMI و دیابت انجام گرفت.

مواد و روشها: این مطالعه مقطعی و بخشی از طرح بررسی وضعیت سلامت سالمندان شهر امیرکلا (AHAP=Amirkola Health and Ageing Project) می باشد که از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۱ بر روی کلیه مردان سالمند ۶۰ سال و بالاتر شهر امیرکلا صورت گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه، معاینات و خونگیری وریدی جمع آوری گردید. اندازه گیری سطح PSA و تستوسترون با روش ELISA انجام پذیرفت. شاخص توده بدنی (BMI) برای تمامی بیماران محاسبه گردید و ابتلا به دیابت بر اساس داشتن سابقه قبلی بیماری و یا داشتن دو بار ۱۲۶ mg/dl FBS≥ مشخص گردید.

یافته ­ها: در این مطالعه ۷۹۲ سالمند با میانگین سنی ۷,۶۲ ±۶۹/۷۶ (دامنه سنی ۹۰-۶۰ سال) بودند که میانگین PSA بیماران ۱/۸۸±۲/۹۸ ، تستوسترون ۴/۱۰ ±۴/۷۷، قند ناشتا۴۰/۰۸ ±۱۱۲/۹۲ و BMI ۲۶/۰۴± ۴/۰۱ بود. ارتباط معنی داری PSA و BMI وجود داشت (p=۰/۰۰۱) بطوری که گروه با ۳۰ BMI&ge;، مقادیر PSA پایین تری نسبت به گروه با ۲۵ BMI< داشتند اما ارتباطی بین دیابت با سطح سرمی PSA وجود نداشت.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، سطح PSA در غربالگری سرطان پروستات در افراد چاق باید با احتیاط تفسیر شود و لزوم بررسی های بیشتر در این زمینه احساس می شود.

---

سابقه و هدف: سرطان پروستات شایع ترین نئوپلاسم در آقایان است. آنتی ژن اختصاصی پروستات که برای غربالگری سرطان پروستات مورد استفاده قرار می گیرد. تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله سن متغیر می باشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی نقطه برش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA=Prostate-Specific Antigen) در بیماران با سرطان پروستات انجام شده است.

مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بوده طی سه سال بر روی بیمارانی که تحت بیوپسی پروستات تشخیصی زیر گاید سونوگرافی ترانس رکتال قرار گرفتند، انجام شد. کلیه اطلاعات وارد چک لیست گردیده و مورد بررسی قرار گرفت.

یافته­ ها: در مجموع ۴۲۲ بیمار وارد مطالعه شدند. ۱۸۰بیمار (۴۲/۷%) تشخیص آدنوکارسینوم و ۲۴۲ بیمار (۵۷/۳%) دیگر هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) داشتند. میانگین سنی بیماران ۹/۶۲±۶۳/۰۳ سال و میانگین آنتی ژن اختصاصی پروستات  (۶۴/۴۴±۲۷/۹۵ ng/mL) بود. میانگین PSA در بیماران بیشتر از ۵۱ سال ۶۵/۵۱±۲۸/۶۶ ng/mL که به طور معنی داری بیشتر از بیماران با سن کمتر از ۵۰ سال بوده است (۰/۰۰۵=p).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه شانس ابتلا به سرطان پروستات در مردان با بازه سنی ۸۰-۶۰ سال بیشتر از سایرین می باشد. همچنین بیماران با PSA بین ۲۰-۱۰ ng/mL باید به طور کامل از لحاظ سرطان پروستات غربالگری شوند.

 

---