[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
ملاحظات اخلاقی::
فرآیند بررسی مقالات::
نمایه ها::
انواع مقالات::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Journal DOI

AWT IMAGE

..
Copyright Policy
Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0
 
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۴ نتیجه برای روغنی،

مهرداد روغنی،، توراندخت بلوچ نژاد مجرد،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده

سابقه و هدف: با توجه به وجود شواهد تحقیقاتی مبنی بر اثر ضد دیابتی و ضد التهابی فراسیون سفید، در این بررسی اثر ضد دردی تجویز خوراکی این گیاه در موشهای صحرایی دیابتی در مراحل حاد و مزمن آزمون فرمالین مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روشها: برای این منظور موشها (۴۸=n) به طور تصادفی به شش گروه کنترل, کنترل تحت تیمار با فراسیون، کنترل دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات، و گروه دیابتی تیمار شده با فراسیون تقسیم شدند. برای دیابتی شدن از داروی استرپتوزوتوسین استفاده گردید. دو گروه تحت تیمار با فراسیون نیز پودر مخلوط شده این گیاه با غذای استاندارد موش (۲۵/۶%) را به مدت ۲ ماه دریافت نمودند.
یافته ها: تجویز سدیم سالیسیلات به دو گروه کنترل و دیابتی موجب کاهش معنی دار نمره درد فقط در فاز دوم آزمون فرمالین گردید(۰۵/۰>p و ۰۱/۰>p). اما تجویز خوراکی فراسیون بمدت دو ماه به موشهای گروه کنترل و دیابتی شده موجب کاهش نمره درد در دو فاز حاد و مزمن در مقایسه با گروه کنترل و دیابتی درمان نشده، به میزان (۳/۲۱% (۰۵/۰>p و ۴/۱۸% (۰۵/۰>p) برای گروه کنترل و به میزان (۶/۱۷% (۰۵/۰>p و ۹/۱۷% (۰۵/۰>p) برای گروه دیابتی مزمن گردید.
نتیجه گیری: تجویز خوراکی فراسیون سفید موجب کاهش معنی دار میزان احساس درد در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین گردیده و می تواند بعنوان یک درمان کمکی در هیپرآلژزی دیابتی مطرح گردد.
مهرداد روغنی،، محمد واسعی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۸۶ )
چکیده

سابقه‌ و هدف‌: اهمیت استفاده از گیاهان دارویی با حداقل عوارض جانبی در بیماری دیابت شیرین کاربرد دارد. با توجه به شواهد قبلی مبنی بر اثر شل کنندگی عصاره آبی و الکلی سیاهدانه بر حلقه های ایزوله تراشه، این تحقیق با هدف تاثیر عصاره الکلی سیاهدانه برتون استراحتی و انقباض آئورت سینه ای در موشهای کنترل و دیابتی انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه به صورت تجربی بر روی ۱۸ سر موشهای صحرایی نر بالغ با وزن ۱۴±۲۵۱ گرم که به دو گروه یکسان کنترل و دیابتی تقسیم شده بودند انجام شد. برای دیابتی نمودن حیوانات از داروی استرپتوزوتوسین (STZ) بطور داخل صفاقی استفاده شد. ثبت پاسخ حلقه‌های آئورت سینه‌ای دارای اندوتلیوم در حالت استراحت و انقباض به نورآدرنالین در حضور عصاره الکلی سیاهدانه در غلظت ۱۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر محلول کربس پس از گذشت شش هفته با استفاده از بساط بافت ایزوله انجام پذیرفت.
یافته ها: اضافه نمودن عصاره متانولی سیاهدانه در دوز بکار رفته هیچ گونه تغییر معنیدار در میزان تون استراحتی در گروههای دیابتی و کنترل ایجاد نکرد ولی حداکثر میزان انقباض القا شده بر اثر اضافه نمودن نورآدرنالین به حمام بافتی، در گروه کنترل در حضور سیاهدانه بطور معنی داری از گروه دیابتی کمتر بود (۰۵/۰>p). همچنین با اضافه نمودن عصاره، کاهش معنی داری در حداکثر انقباض در گروه دیابتی مشاهده نشد.
بحث‌ و نتیجه‌گیری: عصاره الکلی سیاهدانه فقط قادر به کاهش انقباض آئورت ایزوله به نورآدرنالین در موشهای نرمال بود.
مهرداد روغنی،، تورانداخت بلوچ نژاد مجرد،، فرشاد روغنی دهکردی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده

سابقه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین عوامل خطر برای اختلالات نفروپاتی، رتینوپاتی، نوروپاتی و بیماریهای قلبی – عروقی می باشد. کاهش دادن سطح گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی و مواد مؤثره مشتق از آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه اثر تجویز دراز مدت فلاونوئید هسپرتین بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم در موشهای صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی ۴۰ موش سر با محدوده وزنی ۲۷۰-۲۵۰ گرم که به طور تصادفی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت درمان با هسپرتین، دیابتی، دیابتی تحت درمان با هسپرتین و یا گلیبن کلامید (کنترل مثبت) تقسیم‌ شدند، انجام شد. برای دیابتی نمودن موشها از استرپتوزوتوسین به فرم تک دوز و داخل صفاقی به میزان ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان استفاده گردید. هسپرتین به فرم داخل صفاقی به میزان ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت ۶ هفته تجویز شد. میزان گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول توتال، کلسترول LDL و HDL سرم قبل از بررسی و در هفته های ۳ و ۶ پس از تجویز تعیین و مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: در گروه دیابتی تحت درمان با هسپرتین میزان گلوکز سرم در حد معنی دار و به میزان ۱/۲۰% و ۶/۲۳% به ترتیب در هفته‌های سوم و ششم کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود (۰۵/۰>p)، بعلاوه سطح کلسترول توتال در گروه دیابتی تحت تیمار در همین هفته‌ها کاهش معنیدار و به ترتیب به میزان ۴/۲۰% و ۱/۱۷% در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده، نشان داد (۰۵/۰>p). تری گلیسیرید سرم نیز یک کاهش غیر معنی دار به میزان ۷/۱۱% در گروه دیابتی تحت تیمار در هفته ششم در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده، نشان داد. از طرف دیگر، درمان موشهای دیابتی با هسپرتین در هفته ششم موجب افزایش معنی دار کلسترول HDL سرم نشد اما کاهش معنی دار میزان کلسترول LDL در همین هفته به میزان ۲/۲۹% در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده، مشاهده شد (۰۵/۰>p).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز دراز مدت هسپرتین در مدل تجربی دیابت قندی دارای اثر آنتی هیپرگلیسمیک بوده و موجب کاهش سودمند کلسترول توتال و LDL سرم میگردد و وابسته به زمان نمی باشد.
مهرداد روغنی،، توراندخت بلوچ نژاد مجرد،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۲-۱۳۹۰ )
چکیده

سابقه و هدف: بیماری دیابت قندی در درازمدت با عوارض نامطلوب رتینوپاتی و نوروپاتی و افزایش میزان احساس درد ناشی از نوروپاتی همراه می باشد. شواهدی دال بر اثر حفاظتی و ضد دیابتی گیاه قره قاط سیاه وجود دارد، لذا در این مطالعه اثر ضد دردی تجویز خوراکی این گیاه در موشهای صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزتوسین در دو آزمون فرمالین و غوطه ور کردن دم در آب داغ مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی ۴۰ سر موشهای صحرائی نر که به پنج گروه یکسان کنترل, کنترل تحت تیمار با گیاه، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و دیابتی تیمار شده با گیاه تقسیم شدند، انجام گردید. برای القاء دیابت، استرپتوزوسین با دوز ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) تزریق شد. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر برگ مخلوط شده این گیاه با غذای استاندارد موش (۵%) را بدون محدودیت به مدت ۶ هفته دریافت نمودند. در پایان کار، میزان احساس درد با استفاده از آزمونهای فرمالین و غوطه وری دم در آب داغ تعیین شد.
یافته ها: درمان با گیاه موجب کاهش معنی دار نمرات درد موشهای دیابتی در مقایسه با گروه دیابتی در مرحله مزمن و به میزان ۹/۱۷% گردید (۰۵/۰>p). با تجویز سدیم سالیسیلات به موشهای دیابتی، کاهش معنی دار نمره درد در مرحله مزمن بمیزان ۶/۲۳% مشاهده گردید (۰۵/۰>p). در مورد آزمون غوطه ور کردن دم در آب داغ نیز در گروه دیابتی یک کاهش معنی دار در مدت زمان تاخیر بیرون کشیدن دم درمقایسه با گروه کنترل بمیزان ۴/۳۷% مشاهده شد(۰۵/۰>p). بعلاوه، اگرچه درمان موشهای دیابتی با گیاه قره قاط سیاه بمدت ۶ هفته موجب افزایش این زمان تاخیر در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده بمیزان ۳/۱۱% گردید ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز خوراکی قره قاط سیاه به مدت شش هفته موجب کاهش معنی دار شدت درد در مرحله مزمن آزمون فرمالین در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین می شود و بر آستانه درد حرارتی تاثیر ندارد.

صفحه 1 از 1     

مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل Journal of Babol University of Medical Sciences

The Journal of Babol University of Medical Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Persian site map - English site map - Created in 0.19 seconds with 35 queries by YEKTAWEB 4700