نیره امینی ثانی،، فرناز اهدایی وند، سید مرتضی شمشیرگران،، سعید صادقیه اهری، ناطق عباسقلیزاده، ، منوچهر براک، ، کریم رمضان زاده،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۵-۱۳۸۵ )
چکیده
سابقه و هدف: به نظر می رسد که مکمل یاری روی در دوران بارداری مداخله مهمی در جهت کاهش تولد نوزادان با وزن کم هنگام تولد (LBW) باشد. نتایج کارآزمایی های انجام شده مناقشه آمیز است. لذا این بررسی با هدف ارزیابی اثر مکمل یاری روی در دوران بارداری بر عوارض و نتیجه حاملگی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی به روش دوسوکور بود. ۱۹۶ زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اردبیل در هفته ۱۶ تا ۲۰ بارداری بطور تصادفی انتخاب و به دو گروه مساوی دریافت کننده مکمل روی یا دارونما تقسیم شدند. به گروه دریافت کننده دارو ۲۲۰ میلی گرم سولفات روی و به گروه دیگر دارونما تجویز گردید. تمام اطلاعات اولیه مادران، مراقبت های ماهانه، ثبت شاخص های بدو تولد نوزادان و اطلاعات مربوط به مشکلات دوران بارداری توسط ماماهای دوره دیده تکمیل گردید.
یافتهها: از مجموع ۱۹۶ زن شرکت کننده ۱۷ نفر دوره پیگیری را کامل نکردند. تولد نوزادان با وزن کمتر از ۲۵۰۰ گرم در هنگام تولد فقط در گروه پلاسبو مشاهده شد(۰۱/۰=p). از نظر شاخص های بدو تولد تنها میانگین وزن نوزادان در گروه دریافت کننده روی از گروه دارونما بالاتر و معنی دار بود (۰۳/۰=p). عوارض دوران بارداری در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت اما فشار خون حاملگی و IUGR (توقف رشد داخل رحمی)،فقط در گروه پلاسبو مشاهده گردید.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشانگر آن بوده که تجویز مکمل روی در دوران بارداری سبب کاهش تولد نوزادان با وزن کم هنگام تولد می گردد.