[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
ملاحظات اخلاقی::
فرآیند بررسی مقالات::
نمایه ها::
انواع مقالات::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Journal DOI

AWT IMAGE

..
Copyright Policy
Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0
 
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۱ نتیجه برای اعتمادی آل آقا،

افشار اعتمادی آل آقا، ، نرگس اصفهانی، ، فاطمه حاجی محمدی، ، بابک حسین زاده ظروفچی،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۵-۱۳۸۵ )
چکیده

سابقه وهدف: عمل جراحی برداشتن لوزه و برداشتن لوزه سوم از اعمال جراحی رایج در کودکان محسوب می شوند. گرچه خونریزی بلافاصله پس از عمل با روشهای جدید جراحی کمتر دیده می شود ولی همچنان عوارض بعد از عمل از جمله تهوع، استفراغ، درد، اختلال در خوردن، کم آبی و تب بدنبال جراحی در بچه ها دیده می شود که شایعترین آنها تهوع و استفراغ است. جهت کنترل این عوارض اقدامات مختلفی صورت می گیرد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر دگزامتازون وریدی قبل ازعمل جراحی در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس ازعمل در کودکان صورت گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی در ۵۰ کودک ۱۲-۲ ساله که تحت عمل جراحی برداشتن لوزه و لوزه سوم قرار گرفته بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مورد (دریافت کنندگان دگزامتازون) و گروه شاهد (آب مقطر) تقسیم شدند. قبل از شروع عمل در گروه مورد دگزامتازون وریدی با دوز mg/kg۱ و حداکثر mg۲۵ و در گروه شاهد حجم معادل آب مقطر تزریق شد.
یافته ها: ۲۳ نفر از این کودکان در گروه شاهد و ۲۷ نفر در گروه دگزامتازون قرار داشتند خصوصیات بیماران ( سن، جنس، وزن) در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت ولی میزان بروز تهوع و استفراغ هم در ریکاوری (۵/۰±۳۰/۰ در گروه شاهد و ۰۰/۰ در گروه مورد با ۰۰۷/۰ Pvalue) و هم در بخش (۹/۰±۸۲/۰ در گروه شاهد و ۶/۰±۲۲/۰ در گروه مورد با ۰۱۰/۰ Pvalue) در گروه دگزامتازون به طور معنی داری کمتر بود. شروع تغذیه دهانی گروه شاهد
۱/۰±۹۶/۱ ساعت و در گروه مورد ۷۴/۰±۶۴/۱ ساعت بود که با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری نداشت.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دگزامتازون وریدی در کاهش آمار تهوع و استفراغ هم در مرحله زودرس (۶ ساعت اولیه پس از عمل) و هم در مرحله دیررس (۲۴-۶ ساعت) موثر بوده است ولی در شروع تغذیه دهانی در بخش تاثیری نداشته است.

صفحه 1 از 1     

مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل Journal of Babol University of Medical Sciences

The Journal of Babol University of Medical Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Persian site map - English site map - Created in 0.24 seconds with 32 queries by YEKTAWEB 4704