2- گروه مدیریت، دانشکده بهداشت، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، m_szamani@yahoo.com
چکیده: (1482 مشاهده)
سابقه و هدف: رفتار شهروندی سازمانی عملکرد فراتر از وظایف شغلی است که می‌تواند سبب بروز رفتار حرفه‌ای شده و ارتقای عملکرد سازمان و کیفیت خدمات را به دنبال داشته باشد. با توجه به اینکه سلامت جسمانی پرستاران از الزامات کیفیت عملکرد آن‌ها است. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه‌ای با میانجی‌گری سلامت جسمانی پرستاران انجام شد. مواد و روش‌ها:این مطالعه مقطعی در سال 1398 بر روی 350 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های کودکان امیر کلا، شهید یحیی نژاد، شهید بهشتی و آیت الله روحانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. با استفاده از پرسشنامه چهار قسمتی اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک، رفتار شهروندی سازمانی پادساکف (24 گویه با طیف نمره 120-24)، رفتار حرفه‌ای گز (27 گویه با طیف نمره 135-27) و سلامت جسمی (14 گویه با طیف نمره 98-14)، جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها:تعداد 245 نفر از پرستاران زن (70%) و 105 نفر مرد (30%) بودند. سن 59/4% افراد در بازه 39-30 سال قرار داشت. میانگین رفتار شهروندی سازمانی 17/93±75/77 و میانگین رفتار حرفه‌ای 18/27±102/30 برآورد شد. ارتباط بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه‌ای مستقیم و معنی دار بود (0/481 =ضریب مسیر، 0/001>p). میانگین سلامت جسمانی 10/80±47/17 بود و سلامت جسمانی نقش میانجی‌گری در رابطه بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه‌ای داشت (0/05>p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بین رفتار شهروندی سازمانی و رفتار حرفه‌ای ارتباط مستقیم وجود داشت و نقش میانجی‌گری سلامت جسمانی پرستاران در این رابطه تایید گردید.
