:: دوره 21، شماره 1 - ( 9-1398 ) ::
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1398؛ دوره 21 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر عصاره هیدرو الکلی دارچین بر تغییرات بافت بیضه و باروری موش های صحرائی در مدل الیگواسپرمی ناشی از بوسولفان
پوریا سلیمانی ، راضیه چگینی ، مرتضی صادقی ، فاطمه یونسی ، فریبا ظفری*
3- مرکز تحقیقات سلولی و ملکولی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ، f.zafari@qums.ac.ir
چکیده:   (5156 مشاهده)
سابقه و هدف: بوسولفان یکی از داروهای درمان سرطان است که باعث عقیم شدن بیمار می شود. در طب سنتی یکی از مهمترین خواص دارچین تقویت باروری است، هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دارچین بر ساختار فیزیولوژیکی بیضه و میزان باروری موش های تحت درمان با بوسولفان است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر بالغ به 3 گروه 8 تائی، گروه شاهد (sham): موش های سالم بدون انجام مداخله، گروه کنترل: موش های عقیم شده با بوسولفانmg/kg) 15) به صورت تزریق داخل صفاقی، گروه دارچین: موش های تیمار شده با بوسولفان+ عصاره دارچین (mg/kg 200) به مدت چهارده روز تقسیم شدند. پارامترهای طول، عرض و وزن بیضه و همچنین میزان تشکیل سلول های جنسی توسط رنگ آمیزی H&E و میکروسکوپ نوری بررسی و مقایسه شد.
یافته‌ها: تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتسیت اولیه و اسپرماتید در گروه دارچین به ترتیب 12/63±72/25 ،11/47±61/71 و 10/02±79/10 و در گروه کنترل برابر 23/37±51/83، 5/27±31/67 و 15/7±38/67 بود و افزایش گروه دارچین معنی دار بود (0/005p<) پارامترهای وزن و طول و عرض بیضه در گروه دارچین نسبت به گروه کنترل (بوسولفان) دارای افزایش بود ضخامت اپیتلیوم ژرمینال در گروه دارچین و کنترل به ترتیب برابر 16/4±53/2 و 10/21±30/4 بود که درگروه دارچین افزایش داشت (0/001p<).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه عصاره دارچین تاثیر درمانی و محافظتی مثبتی بر بافت بیضه داشته و باعث افزایش تولید اسپرم در موش های تحت درمان بوسولفان میشود.
واژه‌های کلیدی: بوسولفان، دارچین، اسپرم، بیضه، باروری
متن کامل [PDF 557 kb]   (1592 دریافت)    
نوع مطالعه: تجربی | موضوع مقاله: فیزیولوژی
دریافت: 1397/7/24 | پذیرش: 1398/4/4 | انتشار: 1398/5/8



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 21، شماره 1 - ( 9-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها