:: دوره 21، شماره 1 - ( 9-1398 ) ::
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 1398؛ دوره 21 برگشت به فهرست نسخه ها
ارزیابی سمیت نانوذرات نقره سنتز شده به روش سبز با عصاره آبی قارچ دنبلان بر روی رده سلولی سرطان پستان (MCF-7)
شهلا ندایی ، حسین اکبری* ، هاشم یعقوبی
2- گروه فیزیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران ، akbari.ph@gmail.com
چکیده:   (3007 مشاهده)
سابقه و هدف: نانوذرات نقره دارای فعالیت ضد باکتری و ضد سرطان می باشد. اما حلال­های آلی مورد استفاده برای تولید این نانوذرات سمی هستند و می توانند اثرات زیست محیطی مخربی داشته باشند. از این رو تمایل زیادی برای استفاده از روش های سالم برای سنتز نانوذرات نقره وجود دارد. لذا این مطالعه به منظور سنتز نانو ذرات نقره به روش زیستی از عصاره آبی قارچ دنبلان و بررسی اثرات بیولوژیکی آن بر روی سلول­های سرطانی انجام شد.   
مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی جهت سنتز نانوذرات نقره از عصاره ی آبی قارچ دنبلان 10 میلی لیتر از عصاره قارچ به 90 میلی لیتر محلول نیترات نقره 1 میلی لیتر اضافه و به مدت 72 ساعت در دمای اتاق سنتز شد. خواص فیزیکوشیمیایی نانوذرات سنتز شده با دستگاه­هایXRD، FESEM و  TEMمورد آنالیز و بررسی قرار گرفتند. اثرات عصاره و نانو ذرات سنتز شده با روش MTT با غلظت های 0/0625، 0/125، 0/25، 0/5 و 1 میلی­گرم بر میلی­لیتر بر سلول­های سرطانی ردهMCF-7  در زمان­های 72و48و24 ساعت بررسی شد.
یافته ­ها:  اندازه نانو ذرات بین  19 تا 35  نانومتر و شکل آنها به طور عمده کروی شکل بود. در سنجش سمیت سلولی با روش MTT میزان IC50 محاسبه شده برای نانو ذرات نقره و عصاره در سلولهای  MCF-7 نشان داد که نانو ذرات نقره نسبت به عصاره اثرات سمیت سلولی بیشتر دارد. IC50 محاسبه شده برای عصاره و نانو ذرات در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 0/73 ، 0/8 و 0/64 میلی گرم بر میلی لیتر و برای نانوذرات به ترتیب 0/6، 0/56 و 0/48 بدست آمد (0/05p<).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نانو ذرات نقره تولید شده به روش سبز دارای سمیت سلولی بیشتری نسبت به عصاره آبی قارچ دنبلان است.
واژه‌های کلیدی: نانو ذرات نقره، قارچ دنبلان، سنتز زیستی، MTT، سرطان سینه.
متن کامل [PDF 748 kb]   (1348 دریافت)    
نوع مطالعه: تجربی | موضوع مقاله: بیوشیمی
دریافت: 1397/6/14 | پذیرش: 1398/2/22 | انتشار: 1398/5/8



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 21، شماره 1 - ( 9-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها